" dikiş tutmayan bu büyük yara bazı geceler kanıyor, hala. "
Büyük bir yaranız vardır.
Hani şu kimselere söylenemeyen.
Hani kalbinizde bir acı oluşur.
Hiç kaybolmaz
Kaybolmaz ama siz onunla yaşayamayı
Uyumayı uyanmayı
Sevmeyi sevişmeyi öğrenirsiniz
Bir zaman sonra unutulmaz ama kabuk bağlar
Aynı şeye defalarca ağlamak ise kabuk bağladı bağlayacak bir yaranın kabuğunu soymaktır
O hatıranız gelir aklınıza
Soyulur o kabuk
Kanar, kanar, daha çok kanar...
Çok tuhaf aslında.
Aynı olaya defalarca gülmüyorsun ama
Ağlayabiliyorsun...
