bir cümle içindeki bazı kelimeleri iki, üç veya daha fazla tekrar ederek, zorla, kendini ağlatan kız çeşitidir.
vardır böyle kızlar. hehe dandik bir giriş. ne lan millet bunu tanım olarak kullanıyor. neyse. bilirsiniz, kızlar bizden(erkeklerden) daha hisli canlılardır. yani kendileri öyle der ve bunu her ortamda, her zaman diliminde göstermeye çabalarlar. peki bunu nasıl yaparlar? tabii ki ağlayarak.
bu ağlama faslına gelmek için, kendilerine bazı bahaneler gerekir. mesela, sokakta gördükleri bir ayağı sakat olan kedi, selpak satan yavrucak, dilenen insan, eski sevgilinin piçliği ve ailesel sorunlar... gözleri hemen yaşlanır. ağlamaları gerekir.-bazen bu kısımda, kendinin ne kadar güçlü olduğunu göstermek isteyen kızlar ortaya çıkar; 'hayır, ağlamayacağıım!'. ama konumuz bunlar değil.-
gözleri yaşlanır, baktılar ağlayamıyorlar, hemen bir mekanizma geliştirirler; kelimeleri tekrar ederek, ortamı duygusal bunalıma sokmak. o duygusal bunalım, onları garantii ağlatır.
'ben çok yoruldum erol. çok yoruldum. çook!' burdaki zavallı 'çoktur.' o kız değil.
'onun gibi beni kimse sevmedi. kimse. kimse.' kimse sitsin seni.
tabii bunlardan sonra bir de 'beni anlıyor musun?' sorusu gelebilir. o an, artık montunuzu almanız ve ortamdan acilen uzaklaşmanız gerekmektedir. yoksa, 'sen nerdennn anlayacaksın ki' olacak ve anlamsız bir yüz ifadesiyle oturduğunuz yerde kalacaksınız. çünkü o kız hayatın feleğinden geçmiş, her şeyi görmüş geçirmiş, kimsenin yaşamadıklarını yaşamış ulu bir insandır. siz ise, e ppiiss ov şit.
