aynı yerde iki defa hata yapmaktan ziyade, ilki hataysa bile ikincisi seçimdir. üçüncü ve ya daha fazla kez düşülüyorsa zaten bu huy alışkanlık olmuştur ki onada alternatif tıp lazım.
aynı hatayı iki kere yapan insana çok saygı duyuyorum. ben genelde aynı hatayı seksen beşinci kez yaptıktan sonra ikna olurum. çok değişik birisin kendim...
Sadece normal üstü zekaya sahip insanların yapabileceği güzellik. Hatadan korkan ve ondan kaçan insan genel anlamda, kişisel fikrimdir, zeki biri değildir. Mesela bunlar tartışmalı olsa bile duygusal zekası çok yüksek olmayan insanlara bakın, duygusal hatalardan korkarlar. Niye? Çünkü duygusal meseleleri çözmek onlara zor gelir.
Zeki insanlar kaos yaratır. Genel anlamda bilinçli yaparlar bunu. Çünkü çözebilirler. Çözmek zevklidir. Her şeyi bozarlar ve bozdukları o şeyi tekrar düzeltmeye başlarlar. Yeniden bozarlar ve bu sefer farklı şekilde çözmeye çalışırlar. Ayrıca şu ihtimal her zaman insanı harekete geçirir. Çözebilir miyim merakı. Zeki cocuklar bazen günlerce uyumaz mesela. Çünkü merakları uyutmaz onları. Sürekli merak ederler ve araştırmaya çalışırlar. Merak enerjiyi canlı kılıyor. Ne kadar merak o kadar hata. Bu böyledir.
Diyelim ki havuzda yaşanan çocuk ölümleri canınızı sıkıyor. Açın videoları izleyin, çocuklar yetişkinlerin olduğu ortamda dakikalarca kıvrana kıvrana kurtulmaya çalışır ve üzücüdür, ölür. Boğulma anı benim gördüğüm kadarıyla çoğu zaman fark edilmiyor. Peki neden çocuklar ölsün değil mi? O halde ne yapmak gerekiyor. Çocukların boğulduğunu önce havuz fark edecek, sonra insanları uyarmaya başlayacak ya da çocuk boğuluyorum uyarısını kendisi basit şekilde dışarıya yansıtacak. Bu nedenle ne yapmalı? Ses ve ışık yolu ile insanları uyarmalı. Bunu niye yapıyoruz? Çünkü o ortamda çocukların suyun içinde öldüğünü daha önce duymuş ancak bunu aptal bir suyun içine girip eğlenme arzusu ile unutmuş ve hatanın en büyüğünü yapan insanlar var. Çocuğun ölmesi hata değil, yetişkinin çocuğu unutması hata.
Tüm bu fikrin hayata geçmesi sırasında pofidiko isimli basit bir cihaz tasarlamaya çalıştığını düşünelim. Ortaya çıkış süreci boyunca yüzlerce kez hata yaparsın. Bazen cihazın hata payını ölçmek için bilinçli kaos ortamı yaratırsın. Hatta o havuza sen girersin ve insanın kendisinin nasıl hata yapacağını anlamak için birkaç sefer boğulup ölür gibi olmayı göze alırsın. iyi fikirler çok fazla hata sonrası hayata geçer. Hepsinin hata payı yüzlerce kez ölçülür.
Ki aynı hatayı yapan aptaldır dediği düşünülen aynştayn ve diğer bilim insanları yaratıcısı olduğu tüm fikirleri ortaya çıkarmak için kim bilir ne kadar çok hata yaptılar, daha fazlasını sosyal yaşamlarında yaptılar. Bilinçli ya da bilinçsiz. Bir ortak özelliktir, yüksek zekaya sahip insanların hatalar konusunda çok daha açık ve hatalarını kucaklayıcı olduğu söylenir. Yani hata yapmaktan korkmazlar çünkü çözerler. Çünkü deneyimi severler. Çünkü meraklılar. Çünkü insanın olduğu yerde hatalar olduğunu biliyorlar.
Yanisicilik, yetişkinlerin artık birilerinin uydurduğu bu saçma şeyleri bir kenara bırakması gerekiyor. Çünkü türkiye'de yaşayan çocuklara üzülüyorum. Her şeyi hata olarak gören ve en kötüsü hata yapmaktan korkan ebeveynler ile büyüyorlar ve deneyimleyemiyorlar. Hep içlerinde bir güvensizlik ve azar işitme korkusu var.
bir durum. aynı hataya ikinci kez düşmek insanın boşluğuna gelen kimi zaman aptallık kimi zaman düşüncesizlik. amma ve lakin ikinci kez hataya düşmeyen de çok azdır. düşmedim demek için etrafı suçluyoruz. kendimiz , başkasının düştüğünü görünce aptallar düşer diyoruz hemen. benciliz fena benciliz hemde.
