psikopatoloji tarihine geçecek olan yeni bir "kaygı duygudurum bozukluğu düeti" birarada sunulmuş. hatta bunun üzerine üniversitedeki hocam harıl harıl ne doktora tezi sunsam diye düşünür durur, dur arayayım da tavsiye edeyim, kaçmaz bu çünkü!
amerikan psikoloji derneği ile en kısa zamanda yakın temas halinde bulunulmalı ve bu arkadaşın durumu hakkında birkaç psikolojik test uygulamaları şarttır. olur da ellerindeki veriler ile de benzerlik bulurlar da yine psikodinamik yaklaşımlar ile yazarı hipnoz etmedikleri, divana yatırmadıkları mı kalır orasını bilemem.
ama ağır derecede anksiyolitik ve antidepresan alması şarttır.
obsesıf kompulsif bozukluga sahip bir kişi için doğal durumdur.
zaten her obsesif kompulsif kafasında sürekli dolaşan, onu rahatsız eden kuruntularla bogusmaktadır. o sürekli "lan kesin mikrop kaptım, hasta olacağım, lan gunahkar mı oldum, dinden mi çıktım sorularıyla " beyninde muhatap olmaktadır. kısaca tabusu ne varsa hayatında onunla ilgili bir kuruntusu vardır. şimdi o insan depresyona girmesin de ne yapsın? herkesin rahatça yapacagı işleri yaparken bile "sonunda ya şöyle olursa ya böyle olursa" diye kuruntulara başlarsa bir insan depresyona girmez mi? en ufak bir karar alırken bile saatlerce düşünen, bir türlü bir karara konsantre olamayan bir kişi depresyona girmez de ne yapar? mükemmeliyetçiliği yüzünden yaptıgı hiçbirşeyi beğenmeyen insan psikopata bağlamaz mı? ya da ayrıntılara bu kadar düşkünken, yaptığı her işte ayrıntılarda boğuşup başladığı işi bitiremezken, gün geçtikçe başarısız bir insan olma yolunda ilerlerken depresyona girmemek mümkün müdür?
yani diyeceğim şudur ki obesesif kompulsif bozukluk akabinde depresyonla kombine olur. adamın hayatını s.ker. çevresindekilere azap yaşatır.
ama daha kötüsü de vardır. aynı anda hem obsesif kompulsif bozukluk, hem depresyon hem de obsesif kompulsif karakter bozukluğuna sahip insansanız o zaman hepten bittiniz demektir.
Duruma uzaktan bakıp, gördüğünü sandığı şeylere göre senaryo yazıp, obsesif kompulsif olanların karakteristik semptomlarını "keyfi öyle istediği için" yapmayı seçtiğini sanan insanların hakkında konuşmamaması gereken durum. *
kişinin hayatını zindana çeviren durumdur. hastalık demeye daha dilim varmıyor ama hastalık olduğunu söyleyenler de var. önceleri küçük küçük şeylerle başlar ve bunlara verdiğiniz öneme göre gittikçe ilerler. mesela ben fifa oynarken rakip takımı yenemezsen sınavımı geçemediğimi düşünür ve oyunu kaybedince içim daralırdı. öyle öyle başlayan paranoyalar daha sonraları etrafınızdaki insanlar hakkında fikir üretmenizle devam eder, istemediğiniz ya da iğrendiğiniz fikirler devamlı aklınıza gelir ve sinek gibi devamlı rahatsız eder. bu fikirler kadınlarda genelde temizlik hakkında iken erkeklerde ise cinsellik hakkındadır. cinsellik konusunda olanlar denildiğine göre en zorlarıdır ve cidden hayatınızı siker atar. kendinizi sapık hissetmeye ve vicdani bir rahatsızlık duymaya başlarsınız. ama aslında "gayet normal bir insansınız". eğer kendinize güvenip üzerine üzerine giderseniz yeneceksiniz bunu asla unutmayın. zamanla azalır ve yok olur. bazen geri geliyor gibi olduğunda ise hemen öldürün o fikirleri daha fazla büyümeden. ve asla ve asla yalnız olmadığınızı bilin, çünkü o mutlu gördüğünüz insanların çoğu maalesef böyle zaten.
ha birde ergenken yaptığınız her türlü aptallığı düşünüp durmayın. bunlarda tetikleyici nedenlerdir. zaten kendi çapınızda yaptığınız bir salaklıksa ve bunun yanlış olduğunu biliyorsanız siktir edin gidin.
