erkekler için son derece mümkün, şaşırılmaması gereken olaydır. birden fazla kişiyi aynı şekilde, birbirlerinden ayrı olarak; birini düşünürken diğerini düşünmeksizin sevebilirsiniz, sevginin gerçekliği, büyüklüğü elbette ki ölçülemez; ama kendiniz önceki aşklarınızdan neyin ne olduğunu kestirebilirsiniz. ha birkaç hafta trial version olayı vardır bu işin; iki hafta "köpek gibi seviyorum böhehe onu da bunu da şunu da üçünü de lan!" diye gezip ertesi gün "hehe yeni sevgili bulmuş emua koyim kim acaba?" diye gülüyorsanız, aşk falan değildir.
aşık olunan kişilerin, aşık olunan kişinin gözünde aslına hiçbir değeri olmadığının göstergesidir. eğer çok değerli olsalar yani aşık olunacak kadar değerli olsalar, neden aynı anda başka birine de aşık olasın ki.
yoktur öyle birşey denecek durumdur. nihayetinde aşkı tek kişilik yaşanmasıdır farklı kılan. en ufak kıpırtıya kalkıp aşık oldum diyen insanların hayat felsefesi haline getirdiği durumdur.
Nah yoktur afedersin. Haftanın 3 gününü bir kız arkadaşında diğer 4 gününü rahatsız edilmeden başka kız arkadaşında mı geçirdin merak ediyorum da yok diye kestirip atabiliyorsun?
ilişkinin birine yeni başlamış olarak sayalım esas oğlanımızı, o arada da eski ilişkilerinden biri hortlayıversin. Esas oğlan ikisiyle birlikte birbirlerine çaktırmadan yürütmeye çalışsın.
Ne olacak esas oğlan eninde sonunda Bunalacak o ikili oynamadan ve kendi kendine birisini soğutacak. bu genelde eskisi olur çünkü yenisinde keşfedilecek yaşanılacak yeni şeyler vardır. Ama esasoğlan rahat olursa ikisine de aşık kalabilir . Aşık kalamamasının nedeni tamamen ikisiyle zaman geçirirken ki stres ve siniridir.
Erkekleri çok karmaşık, sadık varlıklar mı sanıyorsunuz anasını satayım veya da öyle olduğunuzu mu iddia ediyorsunuz. Yolda orada burada " verse ne sikersin ama" tribiyle baktığınız yüzlerce onlarca kadın çıkmıyor sanki karşınıza.
aşık olunan kişiler de böyle çoğul takılıyorsa, içinden çıkılmaz bir denklem haline gelecek eylemdir.
bir de "çok duygusalım yae, ondan hep" derler ki insanı katil olmaya zorlar.
