genellikle kavga ya da itilaf durumunda arayı yumuşatmak veya kavgayı durdurmak adına mahalle büyüklerinin sarfettiği sözdür. nedendir bilinmez bu sözü duyan gençlik ya kavgayı bırakır, ya da barışırlar. mahallenin toplum üzerindeki etkisi gerçekten ilginçtir.
her zaman prestij getiren durum.
hep özenmişimdir böyle ben de birileriyle aynı mahallenin çocuğu olayım diye. * diyelimki bir ortamda oturulmaktadır, iki yakın arkadaşa daha uzak olan biri " nerden tanışıyorsunuz siz?" der yakın arkadaşlar bir ağızdan "aynı mahallenin çocuklarıyız biz" derler. bundan sonra, bir anlığına zaman durur sanki, mahalleden olmayan diğer insanlar "vay anasınııı" gibisinden düşüncelerle, gözlerini kısıp, ufka dalıp, birer sigara yakarlar. iki kafadar ise şöyle bir arkalarına yaslanıp bu durumun zevkini çıkarırlar. *
bir de bunlar çok yakın arkadaş olmasalar bile, bazı çevrelerde "enseye şaplak göte parmak" pozisyonundaymış gibi davranırlar, onlara ise "ayıp lan, duygularımızla oynamayın, ne güzel gizemli adam yapıyoruz şurda" derim.
çocuklukta yapılan kavgalarda muhakkak mahalleli bir amcanın çıkıp söylediği laf.
- yapmayın evladım aynı mahallenin çocuğusunuz.
peki amca şimdi aynı lafı söylese ne cevaplar verilebilir:
- sanane lan yaşlı osuruk?
- amca biz antreman yapıyoruz. burdan aşağı mahalleye akıp ordakilerin .mına koycağız. kahrolsun diğer mahalleler.
- amca bu çocuk senin kıza sarkıyodu. (vur lan!! vur ibneye vurr...)
ya da kavga bir anda bırakılır. sarmaş dolaş amcanın yanına gidilerek:
- amca peki insan insanı s.ker mi?
