saçma sapan bir iştir. ben de denedim. içkili ve bunalımlı bir gecede ağlamaklı oldum. tabii erkek adamız, ağlamak yok. söylemesi ayıp midem kalkınca banyoya gittim, kusarız musarız diye. hem çaktırmadan da aynaya da yaklaşmış oldum ki ağlarsam ayna karşısında olsun, filmlerdeki gibi olsun. ama ne zaman ki aynada ağlamaklı suratımı gördüm, peeey kardeşim, bir insan bu kadar mı filmlerden, aktörlerden bağımsız olur. filmlerde ağlayan adamlar acaip karizmatik oluyordu, acı çeken erkek hesabı. benim aynadaki aksimse, nasıl söylemeli, evlat olsa sevilmez, o derece. o anda bütün hüzün dağıldı, midem düzeldi, kafam açıldı. yanisi kardeşim, filmlerdeki gibi olmuyor ayna karşısında ağlamak. siz de denemeyin, kendinize yabancılaşmayın.
