Dun gece ruhumu ele geciren kabustur, hala tekrar ruyama girer mi diye endiselenip uyuyup uyumamaya karar vermis degilim.
Ben onun yanina gidecektim, ucak biletim hazirdi, sevincle havaalanina dogru gidiyordum, derken ucaga binmeden once son sigarami da yaktim, ceketimin onunu ilikleyip ucaga binme sirasina dahil oldum, ve artik ucaktaydim, ucagin kalkmasina saniyeler var, ellerimi kalbime koyup sevgilinin suprizim karsisinda ne yapacagini, nasil davranacagini, ne soyleyecegini dusunuyorum.. dusundukce onu cok sevdigimi hissedebiliyordum. Boyle hayallere yelken acmisken ben; ucak birden dusmesin mi? ucagin yere cakilmasini bilincim kavrayamadi direk cehennemde buldum kendimi, iyi adam olup olmadigimi, ne isim var benim cehennemde diye sorgulamadim bile, yârin gulusu gozlerimin onune geldi, bana kurtul ordan gel yanima diyordu. Yanimdaki yuzunu hatirlamadigim kisilere donup dedim ki:
- nolursunuz beni birakin, sevdigimden izin almam lazim, gitmem gerek deyip haykiriyordum resmen. Izin vermiyorlardi, onlar izin vermedikce ben kahroluyordum, sonra uyandim.
Not: yakinda cine gidecegim, eger saglam gidersem bu olayi sevdicegime anlatacagim, olursem gelsin burada okusun bunu. Ama uzulmesin, kiyamam.
