aylaklar

entry4 galeri1
    4.
  1. The walking dead dizisinde zombi sürülerine verilen ad.

    (bkz: aylak)
    0 ...
  2. 3.
  3. bir melih cevdet anday romanı. padişahın eczacısı şükrü paşa nın torunlarının hikayesi, aylaklığın, tembelliğin, ihanetin, hayallerin ve gerçeklerin romanı.

    galip bey hakknda:
    romanın çok bilmiş kişisi şükrü milleti paylarken,
    "galip beyin tek zevki yenilgi zevkidir, yenildikçe mutlu oluyor o..." diyor. haklı. pasifismin sadık temsilcisidir galip bey. diğerlerinden az farkı geleceğe yatırım yapabilmesidir. uzak görüşlülüğü sayesinde konak halkı konak elden gidince başını sokacak bi apartman dairesi bulur. titizdir, gerekli olmadıkça sokağa çıkmaz, çıkarsa sular kararmadan döner eve.

    roman kişileri belli semboller olarak çıkar karşımıza örneğin dündar bey eski idealisttir. nostaljisi yer yer sıkıcı olur.

    ayla, entel kezban ın önde gidenidir. vs.
    1 ...
  4. 2.
  5. ı vitelloni orjinal isimli aylaklar türkçe ismi ile bir federico fellini filmidir. venedik gümüş aslan ödülü kazanmıştır . 5 genç adamın -ki aylaktırlar- başından geçen serüvenleri anlatır .
    0 ...
  6. 1.
  7. ahmet telli şiiri;

    bütün bir gün sırtüstü
    uzanıp dere kıyısında
    dinledik suyun akışıyla
    kavakların hışırtısını

    mor incirler kopardık
    kuşluk vakti dallardan
    soğuttuk soğuk sularda
    ürküterek kurbağaları

    öğleye doğru köylüler
    bir sepet kehribar üzüm
    ve domates getirdiler
    bir topak da peynir

    onlar işlerine döndüler
    biz yalnız kaldık yine
    umursamaz tarlakuşları
    uçuşup durdu üstümüzde

    ikindiye doğru derede
    taş sektirdik, yüzümüzü yıkadık
    bir taş atımı ötede
    sıçrayıp kaçtı bir dağ tavşanı

    akşamın bir vaktinde
    köylüler sepetleriyle
    ve türküleriyle gelip
    kondular dere kıyısına

    meşe dalları toplanıp
    ateş yakıldı orta yere
    çevirdik erafını hepimiz
    konuştuk şundan bundan

    sonra kıvrılıp yattılar
    uyuyakaldılar hemencecik
    Ortada küllenen ateş
    gökte yürüyen ay kaldı.

    uyuyamadık biz bir zaman
    Çobanların çok ötelerden
    gelen türkülerini dinledik
    bir de kendi nefeslerimizi.

    sabah erkenden gittiler
    biz kaldık yine orada
    ve yine sırtüstü uzanıp
    dinledik kendimizi bir süre.

    ne köylüler yüz verdi bize
    ne de bütün bir gün
    dere kıyısında
    düdüğünü öttüren çocuk.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük