yeni başladığım kitaptır. sevdirmeye başlamıştır. birebir olmasa da çok büyük bir kısmıyla kendimi görmekteyim "c" de. hatta tek farkımız benim sabit maaşlı bir işimin olması diyebilirim.
başkahramanı C. olan kitaptır. haftasonu olgunlarda, kitabın ismini sorunca, hemen yusuf atılgan korsanı yok orjinal baskısı var cevabı ile karşılaşılmış ve her bilinçli türk vatandaşı gibi orjinal baskısı alınmıştır.
"insanların yalan söylediğini anlasam da bölmem, insanlar yapamadıkları ama yapmak istedikleri veya olmak istedikleri şeyleri anlatarak yalan söylüyor." yusuf atılgan.
Ne iş yaptığı sorulduğunda hep "Ben aylakım." diyen bir baş kahramana sahip kitap. Aslında biraz bunalımlı ve takıntılı ruh halindeki insanı ele alıyor. Türk yazarlarımızın da gayet güzel yazabileceğinin örneğidir aynı zamanda.
yavaş yürüyordu. acelesi yoktu. iskeleden ayrılan vapuru gördü. işte bu vapurla gidiyor, biliyorum. yoksa onu son defa gördüğümü sanır mıydım? iyi. bu gece arkadaşına olanları yazacak. 'onu bıraktım' diyecek. 'insan onunla oldu mu başına korkunç şeyler gelebilir.' iyi. gitsin. ilerde, üç odalı evinde sıkıldığı zaman beni düşünmeyecek mi? yazık.. (sayfa 88)
Nihilizim, duranizm ve hatta romantizm unsurları içermekte olan bu eser, bu günden sonraki hayatınızın (Türkiyede yaşıyorsanız ve kadınsanız yaşınız-76.1 yıl, erkekseniz yaşınız-71.5 yıl -aradaki 4.6 yıllık farkın kadın dırdırından kaynaklandığını düşünüyoruz fakat bilimsel kanıtımız yok-) tümüyle değişmesine yol açabilir. (özet geç piç diyenler direk sonuç kısmına geçebilirler) Daha da kötüsü bu değişimin hangi yönde olacağını önceden kestirmek mümkün değildir. Kitabın farklı bünyeler üzerinde çok farklı etkiler gösterdiği daha önceki tecrübelerimizle sabittir. Öte yandan bazı öküz bünyelerde ise hiçbir etkisi olmamıştır.
Size bu tehlikeli eserden biraz bahsetmek istiyoruz. Aylak adam işsiz değil aylak, zengin değil paralıdır.* Aylak adam hayat tarzsızlığıyla fena halde kendine özendirir, özenmeyiniz. Parasının nereden geldiğini merak ettirir, etmeyiniz. Sorularıyla, düşünceleriyle hayatı sorgulatır, sorgulamayınız. Kısacası aylak olmak için onun, mutlu olmak için bizim dediklerimizi yapınız.**
Sonuç: Hayalinizdeki arabaya binemiyor, okulun en yakışıklı erkeğiyle beraber olamıyor olsanız da hayatınızdan memnun, mutlu ve sağlıklı iseniz derhal bu kitabı en yakın çöp kutusuna atıp, işinize bakınız.***
imza: aylak adam seven, diğer sevenlere kıl olanlar birliği
__________________________________________________________________________________
*Bu kavramların aralarında bir fark görmüyorsanız kitabın kapağını açmak için kullanacağınız enerjiyle bir ip bulup, taburenin üstüne çıkarak tavana asınız.
**Ebedi mutluluk için tavana astığınız ipin alt ucunu ilmek şekline getirip, boynunuza geçiriniz.
***Umuyoruz ki altınızdaki tabureye tekme atmayı unutmazsınız!
Okurken 1950lerde yazıldığına inanamayacağınız, zamanının çok ötesinde bir roman. C'nin gerçek aşkı bulmak için çabalarına ve gözlem gücüne hayran bırakan buruk bir hayat hikayesi. Ya da bir insanın hayat macerasına Freudçu bir yaklaşım. Hangi yanını görmek isterseniz isteyin mükemmel bir eser. http://altinisikmurat.blo...m/2012/11/aylak-adam.html
çocukluğunda yaşadığı olumsuzlukların, hayatını ve en önemlisi de kadına bakışını ciddi anlamda etkilemiş bir mirasyedinin aradığı kişiyi hep teğet geçmesi üzerine kurulu bir arayış romanıdır.
Yusuf ATILGAN'ın aylak adam'ı Türk Edebiyatına armağan edilmiş nacizane bir romandır. Dün gece bir daha bitirdim ve iyi ki de yeniden okumuşum, hani güler ona diyor ya, 'nasıl bir yaşantın var... vallahi imreniyorum sana' işte bendeki duyguda aynen öyledir. Reklam yapmaktan daha ziyade herkesin en az bir kere okumasını istiyorum inanın pişman olmayacaksınız. Bana bu kitabı dedem vermişti 1959 Şubat ayında çıkan kitabı oldukça eski, ama kokusu, ağır kelimeleri, anlam yüklü cümleleri bambaşkadır.
sol ayağını her basamağa atışında paltosunun sol cebindeki şarap şişesi 'klik' diye bir ses çıkarıyordu. cepte unutulmuş bir gümüş lira olacaktı; öyle sanıyordu, ama merakını gidermek için yoklayamıyordu: kucağında kesekağıtları vardı. ikinci kat sahanlığında, karşı kapının aralığında duran bir kadın onu görünce çekildi. kadın yarı çıplakmış gibi geldi ona, oysa giyinik olduğunu apaçık görmüştü. yalnız baldırları çıplaktı. ''ayak seslerini duyunca aralamış kapıyı, kocasını bekliyor bu.'' klik. ''başkası olamaz mı? ya evli değilse.'' klik. ''öyleseyse geleceğim deyip gelmeyen birisidir beklediği.'' az sonra 'vefasız' diye başlayan bir mektubun önüne oturur. klik. üçüncü katta kimse yoktu. ''burada hep iki çocuk olurdu. hava soğuk bugün.'' klik. dördüncü kat da öyle. yalnız haşlanmış lahana kokusu var. klik. ''şeytan at şu kucağındakileri diyor, yokla cebini de rahatla''. atmadı. (sayfa 36)
elbet sana da bakacam. kaşlarını çatıp dudaklarını ıslık çalar gibi uzattığın zaman... gözlerini kaldırdığında birbirimizi göreceğiz. biliyorum mavi gözlüsün. (sayfa 15)
biliyorum sizi. küçük sürtünmelerle yetinirsiniz. büyüklerinden korkarsınız. akşamları elinizde paketlerle dönersiniz. sizi bekleyenler vardır. rahatsınız. hem ne kolay rahatlıyorsunuz. içinizde boşluklar yok. neden ben de sizin gibi olamıyorum? bir ben miyim düşünen? bir ben miyim yalnız? (sayfa 39)
-okuldan ne haber? diye sordu.
-sorma.(boğazını gösterir.)burama kadar şiirle doluyum. hem de ne şiir! üç saat birbir üstüne milton. gökyüzünde savaştık durduk. yıldırımlar, gök gürültüleri... öğleyin eve dar attım kendimi. sen ne yaptın? (sayfa 71)
şu an buraya yazacak entry bulamadım, ve kendime o kadar kızdım ki bir kere daha okuyacağım bu kitabı sırf bu yüzden, ama roman hakkında en unutamadığım cümle C'ye ne iş yaparsın diye sorulduğun da "bir iş yapmam, çalınmış para yerim" demesidir. çok düşündürücüdür aslında bu söz, hepimiz çalınmış para yemekteyiz, hepimiz.
