düşünsene bir insan doğuyor. altına sıçıyor temizleniyor, besleniyor dişleri çıkıyor, dil öğretiliyor sonra yavaş yavaş zahmetle büyüyor cümle kurmaya falan başlıyor ve yıllar sonra bu cümleyi kuruyor.
bence saçmalığı doğurur. sonuçta dayakla terbiye ettiğin biriyle ne kadar anlaşabilirsin? sen birine vurunca o fiziksel acı hissedecek belki gücü yetmediği için susacak ama içten içe kin güdecek bir gün yolunu bulunca her türlü vicdansızlığı yapacak.
bence insanın kendine verdiği değeri de gösterir. sonuçta yıllarca böyle bir ailede yaşayacaksın ve bu kendine zulüm.
