bir kırlent yardımıyla,bir dönem (hey gidi günler hey) zırım zırım zırlayan veledin sesini kesmek için yapılması gereken belkide tek şeydi.
hala çocuklarını bu yöntemle, ağlamasını sona erdiren yada uyumasını sağlayan var mı bilmiyorum ama ''süper uyunuyordu lan''. beni de böyle zırım zırım zırladığım dönemlerde sallamışlardı.
bunun bir modeli ''battaniyenin arasına'' çocuğu koyup iki kişinin karşılıklı sallaması vardr ki bazen çocuk arasından sıyrılır düşer.
Hayallerimden biridir. Yere halının üstüne oturup çocuğu sallarken bir yandan da kısık kısık türkü söylemek anasının koyduğu çayı içerken annesine kaçamak bakışlar atıp gülümseyerek film izlemek ise hayalimin devamıdır.
Bazen filme kaptırıp çocuğu hızlı sallarim filan :d bazen unuturum saklamayı uyanır dinilar.
Beşik olmasın ya hep, bazen de beşiği benim ayaciklarim olsun. Ne bileyim işte böyle :d
Bebeklerin dünyaya uyum sağlamasını sağlayan bir davranıştır. anne karnında devamlı sallandığı için onu anımsatacak şeyler gerekir. bu kucakta, beşikte veya ayakta sallama da olabilir. özellikle bu dönemdeki çocuklarda anne karnındaki sese benzer şeyler de hoşlarına gider. Elektrik süpürgesi veya saç kurutma makinesi sesi gibi. hatta uyumayan çocuğunu arabaya bindirip gezdirenler bile vardır.
danaların bostana girmesiyle alakalı korkunç hikayeler eşliğinde çocuğu uyutmaya çalışırken gerçekleştirilen eylem. sanırım uzmanlar çocuğu aptal ettiğini söylüyordu. iddiaya varım o uzmanların çoğu da öyle uyutuldu küçükken.
çocuk için de anne için de alışkanlık yaratan bir anne huyu... öyle olmuştu ki 6 yaşında, hatta 7 yaşında :''ennee! beni ayağındaa salla hadieeeee!'' dediğim olmuştu. ***
