ayağı çıplak dileci çocuk ile aşılı zengin veletinin karşılaştırılmasıdır.
kışın aşıları tam yapılmış, en sıcak tutan elbiseleri giydirimiş, her gün hastaneye giden hatta özel doktoru olan zengin veleti hastalıktan kurtulamaz lakin dilenci çocuk o sümüğü ağzına akan, ayakları çıplak çocuk sapasağlamdır. *
ayağı çıplak dilenci çocuk ailesi öldüğünde villalara yerleşecek çocuktur. zira dilencilik, yan kesicilik, kapkaççılık bunlar paralı meslekler, ne biçim para döndüğünü parayı yiyen biliyor.
ayağı çıplak dilenci çocuk annesi ve babasının belki de 6-7 çocuktan sonra yaşayabilen ilk çocuğudur. ondan önceki 6-7 çocuk gayet önlenebilir basit hastalıklar nedeniyle kaybedilmiştir. Aşılı zengin çocuk ise doğumsal olarak yaşıtlarından zayıf olsa bile iyi bakıldığından sağlıklı bir insan olarak yaşayabilir ve doğumsal zayıflığını kapatabilir.
Demek ki neymiş; kıro gibi "ulen sokaktaki baldırıçıplak dilenci çocukları sapa sağlam oluyor, aşıymış ilaçmış bakımmış hikaye bunlar peaahhh" demek büyük dangalaklıkmış...
inanılmaz sıkıcı bir klişe. zengin çocuk bedensel sağlık ve fiziksel direnç olarak sokaklarda yaşayan bir insana göre daha dirençsiz olabilir, ki bu çok normaldir. *
hasta olan zengin çocuğu "anneeee" diye seslendiğinde başına bütün akrabaları, annesi, babası özle doktorlar gelir, dilenci çocuğun ise o an ihtiyacı olduğu halde kimsesi yoktur.
hasta olan zengin çocuğu "anneeee" diye seslendiğinde başına bütün akrabaları, annesi, babası ve özel doktorlar toplanır, dilenci çocuğun ise o an ihtiyacı olduğu halde kimsesi yoktur.
bir yazar niye böyle bir başlık açar neden içerik olarak bilgi vermek ister mana veremediğim konu.
Tabi inanmayan, Allah'ın sınavına biat etmeyen insanların bu çocuklar arasında neden fark var anlamakta zorlanacağı durumdur ayrıca. kaldı ki ufacık çocuklar üzerinden duygu sömürüsüne yönelik entry girmek ne kadar mantıklıdır o da muamma.
sorarım yazara; sokakta gördüğü çıplak ayaklı çocukların kaçına çıkarıp 1 tl uzatmıştır.
