klasik bir "baba lafı" olup söylemesi kolay yapması zor eylemlerin en başında gelenlerdendir. Hangimiz zamanında babadan alınan ilk direksiyon dersinde duymadik bu gayet klasik ve o anda söyleyene dünyanın en basit, yapacak olana da aynı zorlukta gelen bu cumleyi. Peki sorarım slze, hanginiz ilk seferde arabayı doğru düzgün kaldıramayıp, araba haldır huldur ederken, siz ve babanız lçinde hopur hopur hoplarken duymadi o nadide iltifati: "eşşşşoğğğlu eşşşek! Lan yavaşça kaldır dedim ya sana!" *
"aaaa bu benim lan"ci kitleye burdan seslenmek istiyorum; yalnız değilsiniz cengaverler, yalnız değilsiniz *
entryme arabanın kalkış sesl ile son vermek isterim:
"vırannnn nannn nannnnn nannnn" *
hayatın tozlu çilekeş yollarında ayağınız takılıp da düştüğünüzde yeniden yürüyebilmek için hamle yapmaktır. zira poponun üzerinde yürüyemezsin yeğen, yürümek için önce ayağa kalkman gerekir.
yokuşta yapılırsa arkadaki arabaya dokunmadan gerçekleşmeyecek olay.
1 seneye kadar o ayak otomatikleşir merak etmeyin. yokuşta "gaz, devraj" ile bile bekleyebilirsiniz, frene gerek olmadan. tabi benzine yazık olur o ayrı.
tamam yavaş anlayışı herkese göre değişir ama bu sefer ki "yavaş"'ın gerçekten kıtaların kayma hızıyla denk olduğunu vurgulamalarında fayda vardır ders verenin...
doğru sürüş tekniği değildir. gazı kökleyip debriyajdan ayağı hızlıca çekmek daha mantıklı. bu arada direksiyona gerek yok araba kendiliğinden gider gideceği yere.
debriyajın kavrama noktasını bulduktan sonra problem olmayacak hadisedir. ancak burada kabahat anlatandadır. zira 'ayağını debriyajdan çek' deyince insan tamamen kaldırıyor. halbuki 'kavrama noktasına kadar çek, orada bir müddet tut' şeklinde olması lazım.
- baba arkadaşlarım varya debriyajdan ayağını yavaşça çekerek arabayı kaldırıyor
+ siktir et onları sen evlat.. bizim arabamız otomatik vites hadi şimdi ayağını yavaşca frenden kaldır
öküz araba öğreticisinin saçmasapan sözüdür. ayağını yavaş yavaş debriyajdan çekerken araba çok az titremeye başladığı an, arabanın aşağı yukarı kavrama noktasıdır. araba titrerken ayağını debriyajda sabit tut sonra gaz vererek yavaşça ayağını debriyajdan kaldır denmesi gereklidir. olayı böyle öğrenen yeni şöför adayı böylece kafadan yokuşta da el frensiz kaldırmayı öğrenmiş olacaktır. sonrasında da gerekli debriyaj ayarlarını tecrübeyle öğrenir.
3 günde öğrenilemeyecek kadar illet olan, ve arabanın sürekli verilen gazı yemeyerek kendini sarsıntı ile durdurmasıyla içindeki aile bireylerinin yüz ifadelerine utançla şahit olmak durumunda bırakan eylemdir. ayrıca (bkz: kavrama noktasını kavrayamayanlar.)
sakin ve soğukkanlı olunursa kolayca başarılabilecek bir harekettir. şahsen ilk denememde becermişimdir. yalnız "ilk denemede titretmeden kaldırdım" diye ağzım kulaklarımda şımarırken, dikkati elden bıraktığım için park yerini ara sokak olarak görüp dalmıştım içeri. ani bir frenle arabayı anormal bir şekilde durdurmuştum. sonra anladım ki olay, arabayı temiz bir şekilde kaldırmak değilmiş. seyir halindeyken de şebek gibi sırıtmamak, ihtiyatlı olmak gerekiyormuş. * maazallah o park yerinde bir araba olsaydı, gümlemiş olabilirdim.
