tanım olarak şöyle bir şey olsa gerek:
1) hemen o anda bir palavra uydurmak.
2) çok kısa bir süre içinde birisine asılmak.
ben bugün ikincisini yaptım. vize derdi, uçak bileti, parasızlık derken aklım çorba olmuş. bindim otobüse eve gideceğim. yanıma bir kız oturdu. benden küçük olduğu, hatta tıfıl sayılabileceği belli. gözünde kocaman güneş gözlükleri. bana baktığını, kıpırdanıp durduğunu farkettim. içimdeki şeytan uyandı. neil gaiman'ın caanım stardust'ını çantaya geri koydum. bu sordu birden "kuğulu burası mı oluyordu?". bindiğimiz durak kızılay'dı. ben de dedim ileride o, daha var biraz. şimdi bilen bilir. bu iki durak arası otobüsle 5 dk falan sürer. ben bu 5 dk içinde -hayatımda hiç yapmadığım şekilde- lise 2'ye gitmekte olan bu kızın üniversite planlarını, istediği bölümü neden istediğini vsyi öğrenip bir de bir şeyler içmeyi teklif ettim. herhalde kıza bu kadarı fazla geldi ki "yok canım, ben gideceğim, hörölöp" tarzı bir şey söyledi. ben de işi uzatmadım, zaten sapık eğlence anlayışımın sınırlarını epey zorlamıştım. işin komiği, adını sormak hiç gelmedi aklıma. ama neticede hayatımda ilk kez böyle bir şey yapmış olmakla bahtiyarım. hep merak ederdim otobüste tanışıp gelinlerini tartışan, hatta birbirlerine hoca adresi veren teyzelerin bunu nasıl yaptığını. şimdi biliyorum ve insana dair bir şeyler daha öğrendim.
