başka hiçbir acıya benzemeyen, temiz yer varken farkında olmaksızın çamurlu yerden yürüme yüzünden yakalanılan, ayakkabının yaşına bağlı olarak artıp azalan, basamaklara ayakkabıları gizlice sürtmekle yok edilmeye çabalanan hüzün.
çok acınılası bir durum. yaşayan bilir, o ayaklarla topluma açık yerlerde ( hastane, iskele vs.), kısacası yerleri fayans veya mermer olan yerlerde gezerken arkadan bıraktığın izlere bakarsın ve temizlik görevlilerinin sana bir düzine küfür ettiğini düşünürsün.
bu hüzne sahip adamı o an dünyada mutlu edecek tek şey, küçük, temiz bir su birikintisi olmalı.
çocuklar gibi sevinip, minik gölete ayakkaplarının altını temizlemeye gider.
