Çok insanca bir olaydır. Ne zaman ayakkabı boyatan birini görsem bakar küfrederim. Ayakkabı boyacılarının karşısında iki büklüm olur utancımdan yerin dibine girerim. Oturur yanına sohbet ede ede boyarım ayakkabılarımı. Parasını öder adamın yüzündeki tebessümle sanki biraz daha insanmış gibi hissederim. Biraz daha yüküm hafiflemiş gibi.
sanırım ömrüm boyunca yapamayacağım şeydir. ama başka türlüde ayakkabı boyacılarına katkı sağlayamayacağımı biliyorum. yinede ben bir ayakkabı boyası alıp evde kendim boyayacağım ayakkabılarımı.
Toplum tarafından rızkın nereden olduğunu bilmememizden kaynaklı. Çünkü bizim toplumumuzda sadece bol para kazanılan işler değer görür. Ancak Allah katında bunun önemi yoktur. Rezzak olan Allah'tır.
bu kadarda yufka yürekli olmayın ya. siz hiç ayakkabısının bağcığını bağlatanı ayakkabısını giyerken keratayı boyacıya verip ona giydirteni ayakkabı boyacısını yanına çağırıp terlik isteyeni ve ayakkabılarını boyacıya vereni ayağını uzatıp terliği boyacıya giydirteni hatta ayakkabı boyacısına ayakkabısını çıkartıran ayıları hiç görmediniz anlaşılan ama bu ayılar var ve hayatın acı gerçekleri.
Utanmak haya dandır. Vallahi helal olsun arkadaşlara. Böyle ince düşünceli, vicdanı kararmamıs kardeşlerimiz hala varmış demek. Helal olsun derim. Büyük evliyalara has bir ahlak.
