sokağa çıkarken ayakkabı denen şeyi giyeriz ki yara olmasınlar. ya da çorap denen şeyi takarız ki ayakkabının içinde zarar görmesinler. ayrıca çok üşür bu organ o yüzden fazla üşütmememiz gerekir.
ben bu ayaklarıma hayret ediyorum ya. bacaklarla güzel bir ekip tamam ama, yani nereye istesen gidiyorlar. zemin yamuk mu, ona göre kıvrılıp şekil alıyorlar. dün bisiklet turu yaparken aniden bisiklet yoluna çıkan bir teyzeye çarpmayım diye refleks yaptım, ayağım bi sanki pedala basıp vücudumu başka bi tarafa doğru sıçratacakmış gibi hamle yaptı, o ara serçe parmağıma bi kramp girdi... teyzeye çarpmadım ama ayağımdan çok etkilendim. sonra az ileride durup, ayakkabıyı çorabı neyin sıyırıp ayağımı öptüm. bir müddet kucağımda tuttuktan sonra hadi gidek mi, kusura bakma aniden oldu diye kendisinden özür diledim. bayılıyorum bu ayaklarıma valla.
benim ayak topuklarım diğer insanlardan farklı olarak bayağı sert. başkalarınınki bebek gibi. küçükken bunu dert ederdim ama farklı olması bence çok güzel.
neresinden tahrik olunduğunu anlamadığım vücut kısımı. Ne değişik insanlar var dünyada. ama avantajlı tarafıda heralde meme gibi görmesi zor değildir. git bir plaja ayak seviyorsan herkesin ayağı çıplak izle istediğin kadar oh mis.
