ardım da ayak sesleri
geçmişin şarkısı gibi.
Nedir bu nedir bu
adım adım yaklaşan..
Nedir bu korku
her akşam içimi acıtıyor zaman
Kalamam bu yerde artık.
Geçemem bu sokaklardan..
Ne olur sus konuşma karışma.
Gidiyorum
kalamam Son gayreti belki de bu ömrümün
Gölgeler bırakmıyor peşimi
Çekilin bu kabus burda bitmeli.
Yok olun ayak sesleri...
Kendi halime bırakın beni...
Yok olun ayak sesleri..
Kendi halime bırakın beni...
Ardımda ayak sesleri geçmişin şarkısı gibi
Nedir bu nedir bu adım adım yaklaşan..
Nedir bu korku
her akşam içimi acıtıyor zaman..
Duramam bu evde artık.. Bakamam bu eşyalara..
Ne olur karşı çıkma, dokunma yüreğime..
Kalamam. Son gayreti belki de bu ömrümün...
Gölgeler bırakmıyor peşimi
Çekilin bu kabus burda bitmeli...
Yok olun ayak sesleri
Kendi halime bırakın beni...
Yok olun ayak sesleri
Kendi halime bırakın beni...
Hep bu ayak sesleri, hep bu ayak sesleri,
Dolaşıyor dışarda, gün batışından beri.
Bu sesler dokunuyor en ağrıyan yerime,
Bir eski çıban gibi işliyor içerime.
Ey şimdi kara haber gibi bana yaklaşan,
Sonra saadet olup yanımdan uzaklaşan
Sesler, ayak sesleri, kesilmez çıtırdılar!
Bana gelen müjdeyi galiba caydırdılar.
Böyle adım atarlar, ayrılanlar eşinden,
Böyle yürür, gidenler, bir tabutun peşinden.
Kimsesiz gecelerim, bu kesik sesle doldu,
Artık, atan kalbim de bir ayak sesi oldu.
Bir gün, sönük göğsüme düştüğü vakit başım,
Benden ayrılıyormuş gibi bir can yoldaşım,
Gittikçe uzaklaşan bu sesi duya duya,
Yavaşça dalacağım, o kalkılmaz uykuya...
