devamlı yaşadığım sakatlık. Genelde spor yaparken olur özellikle halısaha maçlarında. Az önce meydanın ortasında ayağım burkuldu. Eve zor geldim. Hiç bir doktor tedavisi işe yaramıyor maalesef yer edince.
sevimsiz ağrılara sebebiyet veren, kimi zaman 'yer edinip' tekrarlayan çirkin olaydır.
ilkokul zamanlarım, bir yaz gecesi -geceleri tüm apartman sakinlerinin beraber çay içtiği, komşu çocuklarıyla saklambaç oynanan senelerdi- annemden laf alıp karşı apartmanda oturan, annemin ahbabı olan kadına laf taşıyordum eğlencesine. "annem sana bunu dedi hehe" diyip kadının cevabını anneme söylüyordum. ayaklı sms yani, teknoloji çok gelişmemişti daha. telefon yok, dumanla ve ya çocukla haberleşme var.
ayağımda terlik var hoplaya zıplaya sokak aşıyorum. karşı apartmana gittim kadına annemin dediklerini söyledim, gülüştüler cevap veriyorlar falan filan. sokak kapısının önünde demir paspaslardan var onun üstündeyim. ayağım burkuldu bir anda, durduğum yerde. yürümüyorum bir de, bileğimin hadsizliğine bakar mısınız?
yüzüm buruştu, ne oldu falan dediler. ayağımın yanı fena sızlıyor o sırada. yanımdaki arkadaşlar koluma girdi bizim binaya gittik annem yukarı taşıdı beni. buz falan koydular, krem sürdüler. sesim kesilsin diye tabii yoksa bir şey olduğundan değil(!)
sabah kalktık ayağım şiş. mahallenin sonunda aile dostumuzun evi vardı, teyzem kadar çok severdim rahmetliği. evine gittik kahvaltıya. benim surat sirke satıyor zar zor yürüdüm diye. teyzem eşine hastaneye gidin çocuğun içi rahat etsin dedi. annem ordan "bi şeyi yoktur yeeeaaa" dedi hemen. her hastalığımın ilgi çekmek için olduğunu düşünürler. manyak bir ilgi delisiyim çünkü.
hastaneye gittik röntgen çekildi götürdük doktora. adamın filmi kaldırıp indirmesi bir oldu.
"yarım alçıya alın, çatlak var."
ben şok, annem şok, doktorun masasında duran eşantiyonlar şok. annem nasıl ya falan diyor inanmadı doktora. adam "inanmıyor musun?" dedi geldi benim çatlayan yere parmağını bastırdı it herif. nadir çocuk çığlıklarımdan biri kaçtı ağzımdan. annem yine şok. hayır yani kaldır filmi göster bak burda diye neden gelip bana işkence ediyorsun ki?
alçıya alındı ayağım, 2 hafta öyle durdu. o halde uzun yola falan gittim, çılgın zamanlarımdı.
burkulma mı amaaan demeyin. acıdan duramıyorsanız bir sıkıntı vardır, ihmal etmeyin. yoksa yanlış kaynar, bir şey olur. sıkıntı yani.
alçının üstüne çok bastığım için çatlak tam kaynamadı, hâlâ hissedilebilir bir tümsek var ayağımda. o günden beri düz yolda yürürken bile bileğim burkulur. bu bir kader.
aman dikkat.
not: ayağımı alçıya alan adam 2 hafta sonra kalp krizinden vefat etmişti. yâd ettim. nur içinde yat alçı amca.
edit: okumadan eksileyeni de çok öpüyorum. uzun yazmış olabilirim, ne var bunda. ühühühü.
bugün middle kick çalışırken direğinden döndüğüm olaydır. siz siz olun vücut yeterli kondisyona sahip değilse vücüdü zorlayıp üç dört saat spor yapmayın. bir kere ciddi şekilde burkulan bilek, artık düz yolda yürürken bile burkulabilir.
