aida, bu bir tenezzül
sabahın ilk ışıklarıyla bir koltuk taşıdık çöplükten
uzlete boyadık onu ceketlerimizi sattık unutulduk
aida,sana düşüş
sınırdışı kelebekliğimize rastlardı
bir çuval kaltak doyuran geçmişlerimiz
haciz yerinde hâlâ uçuşur fotoğrafları
bağla geleceğini pejmürde bıyıkların
bir cinasla yüzümüzü düşüren mefisto
üçüncü elden yitirilmiş aşkın süt babaları
yitirilmiş eylemin ardında papuç toplayanların
gül battı aida hayat geçildi biz mayıs sülükleri
kırk elemle geldik sana viyana aidaları
kimse evine almasın
başkalarının korkularını korkanları
