Sıfırı sonsuza böldüğümzde tanımsız çıkar.
Yani olmayan birşeyi sonsuzlukta var edemezsiniz.
Epikür MÖ. 300 yıllarında şöyle der: "atom yoktan var, vardan yok edilemez".
Bu sözü yüzyıllarca sonra Lavoisier (1743 - 1794) söyleyecek ve bu, bir nesnenin kanunu haline gelecektir.
"Madde/atom/nesne vardan yok, yoktan var edilemez" dediğimizde karşımıza tanrı veya tanrıların insan ağzı ile bize söylediği varsayılan "var eden tanrıdır" sözü çıkmaktadır.
Peki bir insan atomu yok veya var edemediği ve bunu bildiği halde neden yalanların batağına saplanır. Düşünen, dürüst insan var olan doğruları kolayca onaylar; çünkü amacı doğruya ulaşmaktır.
Bu doğrunun önünde tanrı bir engel oluşturuyorsa düşünen insan için tanrı kavramı/olgusu, doğru bir kavram/olgu değil demektir.
Sonuç olarak bilimsel gerçeğin karşısında duran her engel düşünen insan için de engeldir. Bu engeller kaldırılmalı ki gerçek mutluluğa erişebillelim. Yoksa bireycilerin mutsuzlar üzerine kurduğu yalan mutluluklar toplumu mutsuzluğa sürüklemeyi sürdürecektir.
Gökte bulunan her ışık yıldız değildir. Bazıları güneş siteminde bulunan gezegenlerdir. Binlerce yıl önce gökyüzüne bakanlar öteki işıklara göre beş yıldızın daha güneş batmadan göründüğünün ayrımına vardılar. Bu beş ışık, güneş sistemine bağlı gezegenlerdi.
