Şu gökteki ay var ya
Şu boktan şu yarım ay
Bakarsan bakarsan bakarsan
Bi tek sözüme bakıyor benim
dolunay olmak için
O bana bakıyor
Ben ona.
O bana bakıyor
Ben ona,
Hepimiz ama
Hepimiz
Hepimiz
Bakıyoruz hep birbirimize
bakıyoruz hep bakıyoruz
ADAM olmak için hep
Ay! Ay! Ay!
O bana bakıyor
Ben ona.
O bana bakıyor
Ben ona
Canım yanarcasına
Ne zaman
Ama ne zaman olacak bu iş?
Bakıyorum bakıyorum da aya
Bakıyorum da ayın ayaklarına
Yatırmışlar yine Ahmed'i falakaya
tombiş, olgun bir hanım teyzemizin henüz adımlarını atmaya yeni başlamış meraklı bir afacanın, masanın örtüsünü çekmek suretiyle üstündeki surahiyi devireceğini ilk farkettiği anda verdiği tepkidir.
afacan, noluyoruz ya?! diye şaşırıp korku dolu gözlerle teyzemize bakar.
sonra da gözleri yağmur yüklü bulutlar gibi dolar.
a vallahi sürahiyi devirecekti, diye savunur teyzemiz kendisini afacanın annesine.
yüreğine su serpilen anne, aman allah esirgemiş diye iştirak eder teyzemize.
(bkz: bizim evin halleri)
