özellikle dost muhabbetlerinde ve televizyon izlerken başa gelen hadisedir. kişi, afiyetle çekirdekleri çıtlatır, tadına varır, arada bir çay yudumlar... kimisi çekirdekleri kırar ve ağız boşluğunda bir yerde poyrazköy cephaneliği gibi saklar... yenen bu çekirdekler güzel bir haz veredursun, arkadan gelen ve içinde ne olduğunu bilemeden ağzımıza götürdüğümüz diğer çekirdek acımsı ve yakıcı kıvamıyla keyfimizi altüst eder. arkasından lanet ettirir. işte o an ki, uyuşturucu gibi bağımlı kalınan çekirdek sevdası an itibariyle bitmiş olur.
