gün geçtikçe yavaş yavaş tüm ağırlığını ve prestijini kaybeden meslek, mesleğim.
öyle bi meslek düşünün ki kendi bağımsız meslek kuruluşu olmasına rağmen o meslek kuruluşu mensupları dahi avukatlık meslek kurallarından ve meslek etiğinden bi haber. iş işten geçecek yakın zamanda avukatlar olarak farkında değiliz. hak savunucusu olması gereken avukatlar şu günlerde kendi haklarını savunmaktan dahi acizler. artık mesleki dayanışma yok kurt avukatlar daha fazla kazanmak için genç meskektaşlarını dahi rakip görüyor, ülkedeki avukat sayısı 2019 itibariyle 110 binleri aştı ki bu rakam çoğu avrupa ülkesi nüfusundan fazla. genç avukatlar ya kurt avukatların yanında işçi gibi çalışacaklar ya da deyim yerindeyse kurt avukatların sofrasından artanlar için birbirleriyle kapışacaklar. bu durumun önüne geçmesi gereken barolar ve barolar birliği ne yapıyor peki? hiçbirşey, malesef üç maymunu oynuyorlar ne görüyorlar ne duyuyorlar ne de konuşuyorlar. sadece istanbulda 50 yi aşkın hukuk fakültesi bulunuyor türkiyedeki toplam hukuk fakültesi sayısı çoktan 100 ü geçti ve malesef bizde hukuk fakültesi mezunları hiç bir sınava tabi tutulmadan avukat olabiliyor.
durumun ne kadar acı ve vahim bi noktada olduğunu iki basit bilgiyle açıklayayım;
ilki, dünyada en kolay avukat olunan ülke bilin hangisi? aynen türkiye. türkiyede ne baroların ne adalet bakanlığının ne de üniversitelerin bu konuda herhangi bir kıstası veya çalışması bulunuyor bu nedenle çoğu özel üniversite hukuk fakültesi açıp adeta parayla avukatlık ruhsatı satıyor.
ikincisi bakın almanyada toplam hukuk fakültesi sayısı 17 evet yanlış okumadınız 17. ve bu fakültelerden mazun olmak avukat olmanıza yetmiyor aynı zamanda hakim savcı ve noterlerinde girdiği devlet sınavına girmeniz ve belli bir barajı aşmanız gerekiyor ve bu sınava sadece 3 defa girme şansınız var 3 defa girip başarız olursanız ne oluyor biliyor musunuz hukuk ile ilişiğiniz kesiliyor. onların hukuka bakış açısı ve bizim bakış açımız arasında malesef acınası boyutta fark mevcut.
neyse çok dertliyim sözlük. 9 yıl önce mezun olduğum fakülteye girebilmek o dönem ki adı ygs lys olan sınavda ilk 5 bine girmek için deliler gibi çalışmıştım ama herşey boşunaymış sınıf öğretmenliği okumuş olsaydım şuan hem ekonomik hem psikolojik olarak çok daha sağlam bir birey olarak hayatımı devam ettirir ve bu entry 2019 yılı adli yıl açılışında değil henüz bitmeyen yaz tatilimde daha eğlenceli bir konuya değinmek için yazardım belki de.
son sözüm size genç suserler hukuk okuyacaksanız iki kere avukat olacaksanız 12 kere düşünün. hukukun üstünlüğüne değil üstünlerin hukukuna hizmet eden şu sistemde son gelişmelerle birlikte ekmek aslanın ağzında değil midesinde artık ve geç kalırsanız onu bile bulamayacaksınız.
avukat bir arkadaşımdan öğrendiğim bilgiye göre, türkiye de öyle amerikan filmlerinde olduğu gibi sözlü bir savunma sistemi yokmuş. avukat uyapa savunmayı yazar (belli usüllere göre) duruşma günü hakim sorar varmı ekleyeceğiniz bir şey diye bunlar yoktur derler ve ona göre karar verilir. tabi her dava farklı ama büyük bir çoğunluk bu şekilde oluyor demişti kendisi.
dört yıl ne okudukları merak edilenlerin işidir. bir de cübbe giyip adliye koridorlaronda fatih terim edasıyla yürüyüşleri vardır ki. otur seyret yani.
Ülkede ayaklar altına düşmüş meslektir,5.yılında hala dosya taşıyan yeni başlayan polis kadar maaş alamayanları doludur ama ortamlarda sorarlarsa avukatım der ya o ona yeter heralde.
Bence avukatları asalım, gözlerini kızgın demirlerle yakalım, meme uçlarından elektrik verelim... sonuçta mesleklerini yapıyor adamlar, bu başlı başına suç... aq cahil ibneleri!
Türkiye de artık kendini geliştirmeye bakan iştir. Eğer kişi sürekli üstüne koymaz olduğu yerde sayarsa bu meslekte yapamaz artık. En fazla butik bir ofiste bir ücret karşılığı çalışır. Amma ve lakin eğer kendiniz geliştirmeye açıl, eğitiminizin üzerinde koyarak belli bir alanda uzmanlaşırsanız gerek büyük ofislerde gerek ise de yerli/çokuluslu şirketlerin hukuk departmanlarında ortalama üstü ücretlerle çalışıp kariyer yapabilirsiniz.
