özellikle geceleri inanılmaz derecede güzel olan şey.
bir de hava açıksa karşı tarafın tüm ışıklarının görebilirsiniz. geceleri balkona çıktığımda ve şansım olur da bulutsuz bir gecedeysek o ışıklara dalmak balkondan düşüp gitme ve orada olma isteğiyle birlikte nedenini bilmediğim şekilde duygusallaştırır beni. o hayretler esnasında ne kadar gereksiz ve milyarlardan sadece biri olduğum aklıma gelir. 'daha başka kimler bakıyordur', 'kimler aynı duyguları yaşıyordur acaba' diye geçiririm içinden. gündüzleri de güzeldir. yine, sis falan yoksa havada taa oradan oraya bakmak insanı acayip bir ruh haline sokabilir.
(bkz: istanbul)
anadolu yakası'nda olup da anadolu yakasını seyredememek akla gelince nimet sayılan iş. anadolu yakasında oturup da avrupa yakası'nı seyretmek, avrupa yakası'nda oturup da avrupa yakası'nı seyretmek aynı olan iş ise de, avrupa yakası'ndan anadolu nasıl izlenir onu da engin günaydın ya da gülse birsel'e falan sormak lazım heralde. ne bilem bilemedim şimdi.
