Avrupa Birliği'nin ortak tarım politikasının ihtiyaç nedeni, Avrupa birliği üye ülkeleri tarafından Lizbon Antlaşması Madde 39'da şu şekilde sıralanmaktadır:
-Üretim standartlarını ve tarım teknolojisini geliştirmek,
-Tarımda verimliliği artırmak,
-Ürün arzının güvenliğini sağlamak,
-Tarımsal üretim araçlarının etkili kullanımını sağlamak,
-işgücünün verimliliğini sağlamak,
-Tarım sektöründe çalışanların gelirini artırmak,
-Tüketicilere daha gerçekçi ve uygun fiyatlar sunmak,
-Piyasalarda istikrarı sağlamak,
-Fiyatların üye ülkeler arasında haksız rekabete yol açmasının önüne geçmek.
Ortak Tarım Politikası; Avrupa Birliği'nin en eski ve en kapsamlı politikasıdır. Avrupa' nın 1914-1945 yılları arasında geçirmiş olduğu 1.nci ve 2.nci Dünya savaşları, bu iki savaş arasında ve 2. Dünya Savaşı sonunda yaşanılmış olan buhranlar, yüksek enflasyon ve kıtlıklar sebebi ile; AB'nin temelini oluşturan 1957 Roma Antlaşmasının 33.ncü maddesi ile Ortak Tarım Politikası oluşturulmuştur.
Ortak Tarım Politikası konusunda ilk ortak piyasa düzeni 1962'de tahıl sektöründe devreye girmiştir.
Ortak Tarım Politikası; Tarımsal Yönlendirme ve Garanti Fonu (FEOGA) ile mali desteğini almaktadır. 2003 yılında FEOGA'ya Birlik Bütcesinin yaklaşık %45'i ayrılmıştır. Bu fonun yaklaşık %60'ı bitkisel üretim faaliyetlerine, %30'u hayvansal üretim faaliyetlerine ve %10'u da kırsal kalkınmanın teşvik edilmesine ayrılmıştır.