meğer bu ülkelerde kendilerine borçla sahte cennet yaratmışlar. her birinin ortalama 2 trilyon dolar borçu var ki bazılarının 4-5 trilyon civarında.
trilyon diyorum kardeş trilyon.
ab yi türkiye ye alalım mı almayalım mı sorunsalı gündeme gelebilir.
yakında bunlar et, süt, ekmek gibi temel ihtiyaclarını üretemez hale gelebilir.
o zaman ne yapalım. kendi kaynaklarımıza dayanarak tarım ve hayvancılık sektörünü kuvvetlendirelim.
ya zaten bir bit yeniği vardı bu tüketime dayalı, reklamlarla pohpohlanmış israf ekonomisinde.
gerçeklerden kaçılmıyor. türlü oyunlarla zengin, üretken gibi gözükenleri sosyal, ticari ve endüstri hayatında görüyoruz. bir yere kadar gidip orada duvara çarpıyorlar.
not: borç rakamları hürriyet gazetesinde detaylı olarak mevcut.
bazı düşünce sistemine göre avrupa birliği şayet kötü durumdaysa türkiye mahvolmuştur. aslında sistemdeki bozukluk budur. kendi kaynaklarımızdan yararlanarak güçlenmek en iyisidir. avrupa birliği içerisinde bulunan çoğu ülke, türkiye nin ab ye girmesini borçları yüzünden istemezken, borç batağında olmasını göz ardı etmesi ilginçtir.
abd, eski sovyetler ve son olarak avrupa birliği'nin ülke yada birleşik güçler değil de oluşturuımuş örgütler olduğunu anladığımızda bir şeyler fark edicez diyecem ama geç kalmış olabiliriz de.
2. dünya savaşı bitiminde abd süper güç yani dünya yöneticisi yapıldı. en büyük iki rakibi japonya ve almanya silahsızlandırılıp türlü ekonmik yaptırımlara maruz bırakıldı. suni abd-sovyet kutupları yaratılıp göz boyandı.
kuklaları oynatanlar, 1950'lerde can düşmanı almanya ve fransa'yı aynı masaya oturtup ab'nn temellerini attı. günümüz itibarı ile fakir rusya ile 50 yıldır tüketim çılgınlığı içinde yüzen, feci borçlu abd ve ab var.
önümüzdeki ilk 50 yıl abd-avrupa çekişmesi yaşanacaktır. mesele bizim doğru hamleler yapmamızdır.
kredi dercelendirme kuruluşları nihayet insafa gelmiş ve notları birer ya da ikişer kademe birden kırıcak diye bir beklenti var.
türk olarak komşunun kötü olması bize sevinç vermez ama şimdiye kadar hakkımız olan yere gelmemiz çeşitli sebeplerden engellendi. yardımları ve destekleri de oldu ama kösteklerini de çok gördük açıkcası.
olay nedir . fırsattır, fırsat. şu cari açık belasını azaltıp, ihracat pazarlarını çeşitlendirmeye devam edersek, hakkımız olan yere bir adım daha yaklaşırız ve bundan bütün dünya insaları faydalanır.
çin le ilişkileri geliştirip cari açığı onların sermayesi ile finanse edebiliriz. tabi asıl olan ithalata dayalı olmayan bir ihracatı destekleyip geliştirmek. sanırım yapılıyor da. yani bu yazdıklarım yeni keşfedilmiş şeyler değil. yapılması gerekn bunları hayata geçirmektir.
