2005 fransız yapımı bir film.izlerken iç acıtacak bir filmdir. türkçe alt yazılısı var mı bilmiyorum fakat film dramın somut örneğidir.
ingilizce pratiği olsun diye internetten öylesine izledim. ilk 20 dakikası falan aile filmi böyle küçük kızlar tarzı bir şey dedim ama sonra, resmen ağladım.
aurore gagnon'un annesi hastalanıyor ve babası kuzeninin karısıyla yaşamaya başlıyor. bunu inkar etseler de herkes farkında. kuzeninin karısı artık kendi karısı olmuş ondan çocuklar yapmıştır. ve sonrasında aurore eve gelir fakat o durumun farkındadır ve kabullenemez. bunun üzerine ufak kıza yapmadıkları kalmaz ve kız ölmek için gün sayar.
aurore'nun üvey annesi ve öz babasını gebertmek istedim resmen. özellikle de bunun gerçek hikaye oluşu ve kasabadakilerin bir şeyleri sezip yine kendi çıkarları uğruna susması, kilisedeki pederin vatikan hayallerini kurarken olayla ilgilenmemesi... velhasıl 11 yaşındaki bir kızın resmen işkenceyle ölümünü anlatıyor filmde.
bu arada ağlayıp zırlaken o kızgınlık içindeyken ingilizceyi öğrenmiş olduğumu anladım.
demek ki öğrenme güdüsünü ardına koyup kapılınca işe yarıyormuş bu yöntem.
elimi yüzümü yıkiiim ben.
