sebep her ne olursa olsun icler acisi bir durumdur. bir bayram sabahidir. sonbahar kendini hissetirmemistir henüz. bahcede oturuluyodur ailecek. telefon durmak bilmez o gün. herkes mesaj atiyodur. içinde bayram kelimesi gecen bir suru mesajla karsilasirsiniz. tam telefon elinizdeyken yine bir mesaj gelir. acaba kim nasil bir mesaj atti diye dusunursunuz ve tanimlanmamis bir numarayla karsilasirsiniz. mesajin icerigine baktiginizda iciniz acir. mesaj dan dolayi degil mesaji atandan dolayi. alt ust olmussunuzdur. bayraminizi kutlayan ve naptiginizi merak eden kisi gommeye calistiginiz ama beceremediginiz eski sevgiliniz, hala sevdiginizdir. butun gun aptal aptal ortalarda dolasirsiniz. bulasiklikta cay paketini bile ararsiniz. kac kisinin sordugu sorulara "hi ?" diye cevap verdiginizi bilemezsiniz. uc ay olmustur gormeyeli sesini duymayali. ama o mesajla beraber sanki sesini de duyarsiniz yuzunu de gorursunuz. tum mimiklerle beraber mesaj atisi canlanir gozunuzun onunde. bir kaç artisce cevap yazarsiniz. sallanmadiginizi anlatan cevaplarla karsilasir gurura pok surdurmemek için bir daha aramamasi için gereken mesaji atarsiniz. keskin bir bicagin tene degdigi andaki aciyi yasatmissinizdir onda. yemin edercesine bir daha olmayicigina dair son mesaj gelir ondan. sizin de son bahariniz o anda baslar. usursunuz caniniz acir aglarsiniz. ama yok artik donusu olmayan bir yola sokmussunuzdur kendinizi de onu da. tutkular, nefretler, anilar, acilar ona ait ne varsa ne varsa hersey dirilir. sizin yikiminiz baslar o anda. ayaga kaldirdiginiz mantiginiz en kucuk deprem de yerle bir olmustur. gozyaslariniz aktikca ona karsi bir zamanlar dimdik ayakta olan gururunuz erir. 17 gun tutabilirsiniz kendinizi ona karsi. atarsiniz bir mesaj. ama cevap bile verilmemistir. kisin hoyratligi vucudunuzu sarar birden. yapayalniz, caresiz ve gurursuz hissedersiniz. terkedilmislik duygusu o gun bambaska bir anlam kazanir lügatinizda. kaç mevsim gecsede siz hala sert kisla basbasasinizdir.kalbinize batan sarkitlar gibidir gozyaslari.
o gunlerden kalan buyuk yaralarin kabuklari içimde bir yerlere yapisti cikmiyor simdi. allahin hakki üç dedim ama ucundede bir donus yoktu. ne zaman mesaj atmak istesem hep durdurdu gururum. cevap gelmiyecekti bundan daha emin oldugum birsey yok hayatta. belki bir gun diyorum o yeniden atarsa evet cevapsiz birakmiyacagim. ama oyle bir ihtimal yok diyor icimdeki ses.
sonuc itibariyle sevgi varsa arada taraflar icin kotu sonuclar douruyor. kendimden biliyorum.
Bazen oldurmeye calıştiklariniz dirilip hayatinizi mahvedebiliyor. Yapmayin , etmeyin hele de sevginizi bitmişse.
belki artık umut etmeni durdurmak istiyordur...
belki yeni sevgilisiyle birlikte sarılarak uyuyordur...
belki de seni zaten hiç sevmemiştir ve "yine mi sen" iç sesiyle okuyup silmiştir mesajını.
kim bilir belki de...
bahaneye gerek yok. atmak istese ya da sana az da olsa değer verse mutlaka bir yolunu bulup cevap verirdi. Unutuldun ya da hiç sevilmedin . kabullen bu gerçeği. !
ya gerçekten sizi maziye 150 bin fersah derinlere gömmeye çalışan sevgilidir ki bir zamanlar yüzeyde aynı kalbi paylaşıyor olsanız da -şimdi onu avuçlarına alıp kanatıncaya kadar sıkma pahasına da olsa- ya da sizi gerçekten gömmüş olup helvanazı dağıtmakla meşkul olduğundan cevap yazmaya fırsat bulamamış eski sevgilinizdir. her iki ihtimalde de bir daha mesaj atılmamalı ufuktaki aşklara açınılmalıdır.
