şarkılarla tutkulu bir aşk geçidi. baştaki ve finalindeki nazım mısralarına bayıldım.
kadın ateşli ve ilgi çekici ama etkileyici olan adamın aşkı. ben hikayede kadının ateşinden çok adamın aşkını hissettim.
okurken, sevdiğim her karakterin ruhuyla bütünleşen bir edebiyat sevdalısı olarak; o aşık adamın ruhunun derinliklerini açarak aşkın en mavi halini anlattığı bir hikayeyi de yazarımızdan özel istemekteyim.
çok özel bir eser olacağına eminim.
öyküdeki aşık adama gönülden selamlar.
yazarımıza da; yüreğinden kelimelere doğru uçuşa geçen, nice sevi ilhamları diliyorum.
ilk okuduğumda da beğenmiştim ve malina'yı okurken tekrar okuyunca çok ama çok iyi geldi. teşekkürler mbaran.
--spoiler--
bizi insan yapan şey içimizdeki bu kusursuz çelişki değil mi zaten?
kendi içimizdeki, imkansızlığa olan tutkumuz ile imkanlıya olan sığıntılığımız.
eğer kolay olsaydı...
onu sevmezdim.
ümitsiz olsaydım da onu sevmezdim.
nazım hikmet'in de dediği gibi;
"ben sende imkansızlığı seviyorum.
ama asla,
ümitsizliği değil."
--spoiler--
