ateşin olmamasından ileri gelir. ne bir kibrit ne bir çakmak var hatta vücut ısısı bile tam 36, 5.
her ne kadar sigara içen kadınlara karşı derin bir nefret beslesem de o an ateşin olmaması insanın mahçup olmasına neden oluyor.
insana kendisini çocuk gibi hissettiriyor, sanki karşındaki "lan bu daha çocuk, orayı buraya yakmasın diye annesi kibritle oynatmıyordur" diyormuş gibi psikoz oluyorsun.
ya aslında durum hiç öyle değil, ben evde kendim, bizzat tek başıma ocağın altını yakabiliyorum, valla bak. çakmakla da oynamam serbest artık. ya ben yeşilaycıyım, sigara içmediğimden ateş taşımıyorum, şöyle böyle, falan filan.
bir şeyler de demek istiyorsun, fakat bunların hepsi içinde kalıyor. sana kalansa sadece mahcubiyet.
sırf bu yüzden çakmak alıcam kendime, ateş isteyene çakmak için.
