kimi zaman, bir ağıttır; "gece leylak ve tomurcuk kokarken" zamansız giden ustalarımıza, ölülerimize... kısadır yürüdükleri yol, insanlığa verdikleri kocaman bir "insan olmak" öğretisinin yanında. sorarız cevapsızca, geri gelmeyeceklerini bilerek, akılda yutkunmayı esir eden bir hüzünle;
