bu kadar kötü, sanat yoksunu, eşitsiz bir düzenin bir yaratıcının elinden çıkabileceğini düşünmüyorum. göremediğim, hissedemediğim, duyamadığım birine çeşitli skiller ekleyip ona tapmaktansa cool görüneyim diye ateist olan biri olmayı tercih ederim.
Diyorum hep olmayan mantıktır bunlardaki. Cool görüneyim, farklı olayımcılar. Ebleh kardeşim git bi özellik kazan, birşey ol öyle farklılık kat kendine "abi ben inanmıyom yha" diyerek farklı mı olduğunu sanıyorsun.
Ateistim diye gecinen cok buyuk bir kesimin kendilerinin de neden ateist olduklarini, neye inandiklarini ya da inanmadiklarini, neye inanmak istediklerini bilmediklerini dusunuyorum. Dusunmuyorum eminim. Marjinallik adi altinda bir seylere inanmama modasi ve farkli olma istegi hala devam ediyor. Benim oturup arkadaslarimla, kendimle konustugumda mantigima uymayan ve yanlis buldugum dolu konu var, islamla ve muslumanlikla ilgili. Ben kendi degerlendirmemi şoyle yapiyorum. Simdi benim icimde yaradilistan da geldigine inandigim bir inanma ic gudusu var. Bu beni iyi hissettiriyo. Hayatimin en huzurlu kismi duzenli namaz kildigim kismiydi. Yani icimdeki agir basan taraf her zaman inanma ve ibadet etme tarafi oldu. Cevabini bulamadigim konularda, ya da bu neden boyle cok sacma dedigim yerlerde beynimi cok yormuyorum ve sorgulamayi birakiyorum. Arkadasim bana; mantigina uymayan, yanlis buldugun cok sey varsa bunlari nasil yok sayip durumu kabullenebiliyosun demisti. Benim icin sonuc onemli. Yani bu sekildeyse mutluysam bazi seyleri gormezden gelebilirim. Kisaca, sevgilinizin yanlis buldugunuz davranislari, huylari vardir ama hayatinizda olmasi sizi her zaman mutlu eder. Onu seviyosunuzdur ve bu durumlari gormezden gelirsiniz.
Hayatimizda her zaman bir terazi olmali. Agir basan tarafa muhtaciz.
Ateizm, tüm tanrılara ve ruhsal varlıklara olan metafizik inançları reddeden ve var olan gerçekliği inanç yoluyla açıklamayı kabul etmeyen bir felsefi düşünce akımıdır.
tarih ve dünya üzerindeki dinlerin içeriği üzerine, özellikle de onların referans kitapları (incil, Kuran, Tevrat vs) aracılığıyla daha fazla bilgi edinmek isteyen kişidir. ateist her şeyden önce zihnini kullanarak reddeden bir bireydir.
ateizm mantığı diyalektik mantıktır.
yani;
Kavramlar arasındaki karşıtlık ilişkisinden yola çıkarak bunu doğruya varan süreçlerin açığa çıkarılmasında bir ilke olarak kullanan düşünme ve araştırma yoludur.
ateizm mantığı inanç olmasından gelmektedir. ateizm bir inançtır. olgusal ve bilimsel bir bakış açısı güderler.
olgu dünyasının dışındaki bir varlığa bir yargı koyup yok olduğunu beyan ederken eleştirdikleri ile aynı yolu kullandıklarını anlayamazlar ama bir türlü.
yol aynıdır sadece verdikleri cevap değişmekte. vardır, yoktur.
olgu dünyası içinde bir alan kaplarsa tanrı ki bu durumda panteizm olur adı o zaman panteizme karşı geçerli bir sav olabilir ateizm. onun haricinde bir inançtan ibarettir.
Aslında mantıklı olmayan bir protesto biçimi sanırım. Tanrının illa gerçeklikten uzak bir figür olması gerekmez ne de olsa. Belki de Tanrı, boyutsal olarak bizden daha üstün bir figürdür. Belki de bir simülasyonun parçasıyızdır ve tanrı olarak gördüğümüz tanrı figürü aslında bu simülasyonu gerçekleştiren kişidir.
sonuçta tanrı için sonsuza yakın ihtimal mevcut oluyor ki tüm ihtimalleri tek bir cevapla geri tepmek bağnazlık değil midir?
pitropia adlı yazarın azminden dolayı ayakta alkışlatım o ne uzun entrydir öyle ateizim mantığı kısaca ortam yapmaktır bu kadar basit toplumda gevşek gevşek din bir prangadar aga yaa bilime ters bikerem ben hiç bişeye inanmıyorum biliyomusun merve aykırıyım ben gel sevişelim.
bilimin deney ve gözlemi hedef alması, her daim kendini sorgulayıp yenilemesi ve sürekli ilerlemesi onu din mi yapıyor şimdi?
din dogmatik, sorgulanamaz, itaat isteyen, esin veya vahiye dayalı saçma sapan bir şey.
bilimle din aynı kefeye konulamaz.
ayrıca bilim gerçeğe ulaşmada bir yöntemdir ve ateistlere göre mağarada melek gördüm bana din verdi demekten daha sağlam temeli vardır.
bilim din olamaz ve bilimi hedef alan da bir inanç benimsemiş olamaz, dinle taban tabana zıt olan bilimle dini aynı kefeye koymak, bilimi hedef alanlara onların dini bilim demek saçmalıktır.
Bu işi ciddi bir şekilde akıl suzgecinden gecirip iyice düşünen sonrasında ateist olan kişiler var onlara eyw. fakat son zamanlarda ki gordugum durum aynen şudur : ufff nasıl dikkat çekerim toplum içinde buldum en iyisi ateist olayım.
insanlar kendilerinin kısıtlı olduğunu farkederler. Bundan sonra bunu kabullenenler ateist ya da deist benzeri bir dine geçerlerken hala üstün ve amacı olması gerektiğine inananlar dinlere ve dinlerinin kendilerine verecekleri hayallerle yaşama devam ederler
ateizmin mantığı diyalektik düşünce kavramıdır.
“her şey kendi zıddı ile çatışır, bu çatışmadan iki zıddı da aşan üstün bir terkip doğar. sonra yeniden zıtlaşma ve çatışma olur böylece çatışmalar zinciri tabiatın ve insanın zaman içindeki gelişmesini ve ilerlemesini sağlar. Yani tez- antitez çatışması sonucunda bir sentez’in doğuşu ve gelişmenin devamı hegel diyalektiğinin temelidir.”
Günümüz ergenlerinin "cool" görünüp karı kızın, erkeklerin ilgisini çekmekten başka bir şey değil. Ama alakası yok coollukla falan. Geçenlerde ateist bi kız gördüm onun yerine ben utandım. Yaşı max 15-16. Yakında saçlarını maviye boyayıp suratını deldireceğine adım gibi eminim. Kötü bir nesil yetişiyor. Tamam ben de 30-40 yaşında birisi değilim ama bu nesille beraber doğmadığım için mutluyum.
gayet yerinde bir mantıktır. bugün tanrı var değince ne olduğunu merak ediyorum? agnostikler zaten var yok bilemeyiz diyor. bilememek bir şeyin cevabı mı?
cevabı bilmediğini bilmek herhahlde bu.
deistler tanrı var ama dünyaya karışmıyor, öyle kendi halinde takılıyor diyor, zaten neye inandıkları kendi felsefeleri içinde bile tutarsız. gidip deistlere anket yapsan ahirete inanıyorum diyeni de bulursun hayır inanmıyorum diyeni de, ruh var mı diye sorsan da aynı.
teistlere gelince onlar da diyor ki; aga bak beni bir tanrı var etti al bu da bana verdiği kutsal kitap her şeyi açıklıyor. ee bakıyorsun içine, mucizlere, tanrının saçma sapan gaza gelip yaptığı helaklar, onu yapma yakarım, şunu yapma zebanime seni şikayet ederim, falan filan.
bu üç düşünceyi de ortaya bir şey koymaması üzerinden eleştiriyorum. ateizm ise ortaya bir şey koymak zorunda değil. zaten tanrı dediğin şeyi bile açıklayamıyorken, bir uzlaşı dünyada yokken, aklımız aşar anlayamayız derken o halde tanrıyı hedef alıp dünyaya bu gözle bakmak, hayatı bu yönden görüp bir şeylere cevap bulmak sıkıntı oluyor çünkü bir şeyleri açıklamak için kullandığın tanrınn bizzat kendisini açıklayamıyorsun, işin en tuhaf yanı bu zaten. mekandan münezzeh, zamandan münezzeh, maddesel formdan münezzeh, kısaca yok desen de olurdu yani.
ha deist, agnostik düşünceler de aklı hedef alıp doğayı bunun üzerinden açıklamaya çalışan düşünceler buna bir şey dediğim yok, hepsi teistler gibi boş beleş kitapları hedef almıyor fakat sıkıntı bunlarla şurada oluyor: bunlar zaten hedef aldığı yöntemle bir şeyleri bilebilirken araya tanrıyı koyuyor ve tanrıyı koyup bilemeyiz de diyor.
ben tanrı fikrinin gereksiz olduğunu, zaten hiçbir sike fayda sağlamadığını, doğayı, evreni, kendimizi anlamada tanrı fikrinin bize bir katkı sağlamadığını söylüyorum.
tanrıya ihtiyacımız akıl olarak yok, ha bazıları duygusal yönden bir gözetleyiciye, suç yaptığında kendini bağışlayan bir hayali kavrama ihtiyaç duyabilir ama bunlar kendi kendine tatmin olduğun, bir tür kendi içinde metal dengeni sağlamak için uydurduğun safsatalar.
ateizmin mantığı budur diyemem ama benim mantığım budur. hiçbir uhrevi fikre, olağanüstü açıklamalara başvurmadan olanı olduğu gibi açıklamanın bizim için zaten yeterli olduğunu söylüyorum. tanrı açıklama değil, gerekli de değil.
