dil alışkanlıklarını yenmektir en zoru. bi olaya şaşırınca allah allah dersiniz. biri öldüğünde allah rahmet eylesin dersin toprağı bol olsun şeklinde söylemek için bile bir süre vakit geçer. beyin bu işte kendini yormadan omurilikten sallamaya bayılıyor amk.
tutarsız olması.
bir agnostisizm ya da deizm daha tutarlı bir fikirdir. bu yüzden tanrı ya da varlığı var eden bir gücün peşine düşüyorsunuz ve görüyorsunuz ki var olan her şey kendi dışındaki bir sebebe muhtaç.
ayrıca ateist olduktan sonra inançlı olunan dönemden daha ''etik'' davranıldığı yanılsaması da bir saçmalıktan ibaret. din sizi ne daha çok ahlaklı yapar ne de ahlaksız. karakteriniz vardır ve bunu düşüncelerinize tercihlerinize inançlarınıza yansıtırsınız.
ateizmin kendine her durumda erdem yüklüyor olmasına hep karşı çıktım.
