cahilliğin daniskasıdır. adam inanmıyorum diyor. iyi insan değilim demiyor. ateistler sadece tanrının varlığını bulamıyorum sizler güvenilir değilsiniz diyor. ben bilimin yolundan şaşmam diyor.
enteresan bir kafa yapısıdır. kendi inandığının kesinlikle doğru olduğuna inanmakla doğru orantılı olarak artar. hayatında herhangi bir yeniliğe, yeni düşünceye, fikre yeri olmayan insanların davranış biçimidir.
bu aslında salt ateizme yorulmaz. geri kalmış toplumlar dinsel ve geleneksel reflekslerle yeniliğe her zaman karşıdırlar. ateizmi kötü görüyorlar bu yönden sınırlı, onlar yeni olan her şeyi kötü görüyorlar çünkü gerici insanlar.
bu gericiliği sağlayan da emperyalist din islamdır bu toplumda. sonuçta gelenekçi ve teslimiyetçi insan kendini tarihsel doğmalara ve uhrevi safsatalara teslim etmiştir, hal böyle olunca yeni yi bir öcü gibi algılaması da kaçınılmazdır.
bunun daha da derine gidersek tartışılmazlık mantığına varırız. sonuçta algısını dinden alan bir toplumun yeniliğe açık olması beklenmez çünkü din gibi bir doğmaya inanıp o kuralları tanrı gibi değişmez ve üst güç barındıran safsataya bağlıyor.
yani her şey teslimiyet, kadercilik, gericilik, din.
