Yav arkadaş bu felsefenin de bir görüşüdür. Neyin kafasına böyle şeyler yazılıyor anlamadım.
Bir şey düşünceden bağımsız olarak vardır. Yok kulağının arkası göremiyorsan yok mu.
bir seyin var olması gerçekliktir. Ben görmesem bile o orada bulunur.
Dünyanın herhangi bir yerinde bir kutup ayısı var dersem bu bir yalan olmaz. Ben görmedim ama var bu bir gerçek.
Ama sen gerçekliği bulunmayan bir şeyin doğruluğunu sorgulatıyorsun. Evet o doğru olabilir ama doğruyu gerçekle kıyaslamak komediden başka bir şey değil..
ateisteler görmediğine inanmıyor safsatası doğru olmadığı için çürütemeyen tespittir. mesela bir kedi düşünün bunun üstünü siyah örtüyle örtün ve kedi hareket etsin biz örtü tek başına hareket edemeyeceği için altında bir neden ararız ve onu bulur açıklarız ama siz örtünün doğa üstü yeteneğine inanır bunu açıklamak yerine inanırsınız.
biz o yüzden görmediğimize değil belli bir etki olmayan şeye inanmıyoruz. kulağının arkasıyla tanrı arasında çok fark var. kulağının arkasını bir ayna ile görebilirsin ama tanrıyı göremezsin.
ayrıca ateistler daha doğrusu materyalistler her şeyin özünü maddede arar ve mantıki bir açıklama gerektirir. akıl yoktur da demez beyinden bağımsız akıl yoktur der ve beyninizi alırsanız bizim dediğimizi kanıtlamış olursunuz. şimdi biz aklımızı görmüyoruz o halde yok mu demiş oluyoruz?
ayrıca şu akıl ve kulak arkası örneğini vermekten bir bıkın artık.
Anthony Flew ( ünlü ateist felseeci)
itiraflarda bulunmanın insan ruhuna iyi geldiğini söylerler. Ben de bir itirafta bulunacağım:
Big Bang modeli, bir ateist açısından oldukça sıkıntı vericidir. Çünkü bilim, dini kaynaklar tarafından savunulan bir iddiayı ispat etmiştir. evrenin bir başlangıcı olduğu iddiasını. Sadece evrenin bir sonunun ve başlangıcının olmadığını kabul ettiğimiz sürece, evrenin şu anki varlığının mutlak bir açıklama olduğunu savunabiliriz. Ben hala bu açıklamaya inanıyorum, ama bunu big bang karşısında savunmanın pek kolay ve rahat bir durum olmadığını itiraf etmeliyim.
