bildiklerimin aslında yanlış olduğunu öğrendim biraz önce bu başlıkta yazı yazmış bazı mübarek arkadaşlardan. gerçekler yüzüme tokat gibi çarptı. sübanallah titreyerek imana geldim.
cennete girip am üstünde göt sikeceğine inananların irdelemesine gerek olmayan hadisedir. uhrevi dünyada yanacaklarını düşündüğünüz kimseleri, fani dünyada rahat bırakın bari!
http://www.uludagsozluk.com/e/15220548/ nolu entrye ithafen:
sayın ve sevgili mümin kardeşim, somut olarak görülemeyen bir varlığı, somut olarak nasıl çürütmelerini bekliyorsun ateistlerden? zaten tanrı dediğiniz olgu somut bir varlık olsaydı ateizm olmazdı. senin bu dediğin, yani somut olarak açıklama meselesi, zaten ateistlerin bizzat bir numaralı kanıtıdır.
herşeyi çözerim şu hayatta yalnız ateistlerin müslümanlık palavra demekki tanrı yok genellemesinde ki düz mantığı hayatta çözemem hayır şimdi bunlar bide düşünen adamlar ya dogmalara inanan koyunlar değiller araştırıp sorguluyorlar ya herşeyi... nasıl oluyorda evrenin ve tüm canlıların ve onlara hayat veren düzenin kendiliğinden oluşabildiğine inanabiliyorlar. müslümanlığın ve diğer dinlerin ilahi olmadığını kendince kanıtladın diyelim bunu tanrının varlığını toptan reddetmeye vardırabiliyorsun ki.
bide agnostikler var; tanrının varlığı veya yokluğu ispatlanamaz adamcıkları... ulan en büyük kanıt aldığın nefes daha neyin kanıtındasın.
Saçma sapan, olmayan mantık hatasıdır. Ateizm inanmamaktır, dolayısıyla bir yaratıcıya, bir hesap verme gününe de inanmamaktır. Yani bu dünyada yapılan yanına kalacak herkesin gibi bir inanıştan bahsediyorum. Kaldı ki allah'ın varlığı da yokluğu ispat edilebilir şeyler değildir, din sadece bir "inançtır" ve ateist inanmayana denir. Senin, olduğunu sandığın mucizelerin açıklamalarını beklemen en hafif tabirle naiflik, bu açıklamaları da bir ateistten beklemen yine en hafif tabirle "ağır naiflik"'tir.
ateistler ölümünden en çok üzüntü duyduğum insanlardır, yok oluşu beklerken daha acı olan cehennemle karşılaşacaklar, yok olma psikolojisiyle nasıl yaşıyorlar oda tartışılacak başka bir konu.
insan doğası gereği birşeylere inanmak ihtiyacında olduğu için , Allah'a Tanrı'ya Yahova'ya yada manihizm budizm ve daha bir sürü dini değerlere inanmasa bile kendi kendine birşeye inanmak zorundadır, yada birşeye içten içe tapmak zorundadır. O yzden ateizm diye birşey yoktur.
son derece duygusal ve hayalci bir bakış açısından dolayı hata olarak kabul edilen gerçekliktir.
bu tip insanlık suçlarının cezasını korkakça öbür tarafa bırakmayı beklemek yerine bu dünyayı adam akıllı değiştirebildiğiniz an, cennete ve cehenneme ihtiyacınız kalmayacak çünkü cennetin de cehennemin de burda. bunu değerlendirememek en az hırsızlık, tecavüz ve diğer suçlar kadar suçtur. çünkü siz demez misiniz "haksızlığa karşı susan dilsiz şeytandır" diye? neden bu suçlarla yüzleşmek yerine öbür tarafa havale eden bir adalet sistemimiz var? asıl sual etmemiz gereken nokta bu.
Ateizmdeki en büyük mantık hatası Tanrı'nın hareketlerini ve söylemlerini sorgulamaktır efendim.
Şöyle ki bir örnek üzerinden gitmek isterim ;
Bizler ortalama 120 iq puanına sahip canlılarız diyelim. Bir bakteride ise 0.000000001 puanlık ortalama iq var diyelim. Bu bakteriler içerisinden bir tanesi 0.000000002'lik iq oranına sahip olsun. Bu bakteri , diğerlerinin 2 katı zekaya sahip olup , bakteri topluluğunun Einstein'idir.
Peki bu bakteri 0.000000002'lik iq oranıyla insanoğlunun hareketlerine ve kararlarına anlam verebilir mi?
işte burda sıkıntı vardır. Diğer bakteriler arasında einstein olan ve kendinden 60000000000 kat daha zeki olan insanın hareketlerini sorgulayan bu bakteri , insanoğlunun hareketlerine anlam veremediğinden ötürü "insanoğlu yoktur" der. Hatta demekle kalmaz , kendi zekasının yarısı olan diğer bakterileri de buna ikna eder.
Böyle bir varlığın olması durumunda onun hareketlerini sorgulayamazsınız ve bu tip sorular yüzünden inanmıyorsanız da bu zaten saçmalıktır. Siz , kibir dolu , kendinizi aynı zeka oranına sahip zanneden kişilersinizdir , dolayısıyla gene yanlıştasınızdır. Burada olay kısır döngüye girmektedir. hiçbir zaman aklınızın almayacağını kabul edemeyecek kadar da kibir vardır bazılarınızda ve ömür boyu sorgularsınız.
Zaten şeytanın en sevdiği günah değil midir kibir? bu yüzden atılmadı mı cennetten?
Bide size bir sır vereyim ;
Hiçbir zaman o sorulara cevap bulamayacaksınız çünkü kafanızın alabileceği kısım bellidir ve öldüğünüzde alacağınız cevaplar da götünüzü kurtarmaya yetmeyecektir.
