ateizm mustafa kemal atatürk de dahil hiçbir ahlak koyucunun mutlak ahlak yasalarına bağlı değilken kemalistler mustafa kemal atatürk'ün düşünceleri ve ahlakının en ideal ahlak olduğunu savunurlar.
(bkz: ateizm ve sateizm arasındaki fark) başlığından daha çok içeriğe sahiptir. zira iki kavram da ebesinin nikahları uzaklığındadır. o ne lan? at ile taşın farkı gibi?
kemalizm dini yok edilmesi gereken bir virüs olarak görmez. ( zaten bu yüzden çökmüştür hemde aptal şakirtler karşısında bile)
ayrıca kemalistler; yamyam dinin gerçekliğini fark etmeyecek kadar kör ve islamın laiklik için sorun oluşturmayacağını sanacak kadar ütopiktir.
islamı bilen biri, islamın olduğu yerde laikliğin sürekli risk altında olduğunu anlar. bunu görmedikleri için şu an tübitak nazar deneyi yapıyor ve tüm kurumlar dinleşiyor.
yani kemalizm türkiye için büyük bir adımdır ama bence bir çok şeyi öngöremediği için çökmüştür. dini zehir gibi gösterip aşırı din düşmanı gruplar oluşturup bunları toplumda güçlendirseydi şimdi elinde kuranla oy toplayan bir cumhurbaşkanı olmazdı.
kemalizm dini yok edilmesi gereken bir şey olarak görmüştür. sovyet laikliğine benzer şekilde dinin toplumdan silinmesi için çabalamıştır. bunu yavaş yavaş zamana yayarak yapmak istemiştir. daha dürüstçe yapmış olsa kaybedeceğini bildiği için dini kenara atıp dindışı yaşamı özendirerek uzun vadede dinsizlerin çoğalması için yol açmıştır.
kemalizmin menzili ateizmdir. zaten kemalizm ve ateizm arasındaki bu geçişkenlik de bundan kaynaklıdır.
sekülarizmin temel savı ve işleyişi toplumların daha özgür hale geldiklerinde dinsizleşmeye doğru yol alacakları noktasındadır ve kısmen de haklıdırlar.
çünkü inanmamak ve keyfekeder yaşamak, daha fazla dünya eğlencesi insanın kolayca meyledebileceği bir yoldur, kolay olandır. o sırada dindışı olanı da sistem bir şekilde daha fazla teşvik eder. hastalığın bulaşıcı olması gibi günahın da bulaşıcı etkisi vardır. birçok günah için günahı beraber işleyecek insan lazım gelir ve seküler bireyler kendi gibi insanlar oluşturmak için dolaylı dolaysız çabalarlar. sistemin gönüllü bir neferi haline gelirler.
zor olan hayatı gerçek manasından koparmadan bir yükü sırtlanmak ve kendini hakikate adamaktır.
