Çok fazla düşünüp tanrıyı sorgulayınca böyle bir vesvese beynimizde yer etmeye başlar. Tam ateist olcakken yaptığın şeyi toplum kabul etmeyeceğini düşünerek tekrar kendini müslümanlığına adarsın. Daha sonra da Kendini kötü hissedip herkes yapıyor diye namaz kılarsın. Ve ateist olma düşüncelerin burada sona erer.
bir davet. yazımın geri kalanını dinsizlik üzerinden yazacağım. bir dinsiz olarak dinsizliğin huzur dolu ve güzel olduğuna katılmıyorum. ama şüphesiz dinsizlik psikolojik olarak güçlü insanların işidir. örneğin dinsizlerin bir sevdiği suçsuz yere öldürüldüğünde dinsizlerin kendini teselli edeceği hiçbir şey yoktur. öte dünyada cezasını çekecek nasılsa diye bir tesellisi yoktur. dinsize göre bu dünya bu dünyada kalır. dinsizin acı için hiçbir tesellisi yoktur. mesela benim geçenlerde ailemden biri kadar sevdiğim kedim köpekler tarafından öldürüldü. eğer allaha inansaydım kendimi çok güzel teselli ederdim. ama inanmadığım için edemiyorum. neden ? çünkü dinsizim benimle birlikte yıllarca musmutlu yaşayabilecek potansiyeli olan bir hayvan şu an yok. öldü. öyle bişey hiç olmamış gibi yok oldu. söyleyeceklerim bu kadar.
