ateizmin ahlakı diye bir şey olamaz çünkü ateizm bir din veya inanç değildir. kuralları yoktur.
ateistlerin ahlakı da göreceli olabilir. ateizme din gibi bakarsanız sıkıntı çıkar. çıkıp hiçbir ateist kitapta, ateist şunu şunu yapmalı, şundan uzak durmalı, şunu yaparsa ateist olmaz diye bir ifade göremezsiniz. bunlar din kitaplarında görürsünüz.
ateist ahlakı ateizm üzerinden de temellendiremez. zaten temellendirmek zorunda da değildir. ateizmin tek argümanı tanrının olmadığı üzerinedir. bunun dışında hiçbir içeriği, yargısı falan yoktur.
ancak ateist toplumların kendi kültürel birikimi, geleneksel ahlaki bakışı olabilir veya topluma ateist görüşle çelişmemek üzere belli ahlaki modeller sunabilir, bunu da mantıkla açıklayarak ateistlerin benimsemesini sağlayabilir.
fakat ateist ahlak vardır diye bir şey kimse diyemez. zaten ahlak da göreceli bir kavramdır ve kişilerin ahlakı olur. ateizm bu konuda özgürdür din gibi şunu şunu yapacaksın demez. kişinin kendi aklı rehberi, vicdanı hakimidir.
dini kafadan sıyrılmadan ateizme bakarsanız yaa bunlar her boku yapar dersiniz çünkü siz dinle aşılanmış, din olmasa yaşayamayacak aptal sürüsüsünüz. kendi kararlarınız, istekleriniz olamaz, neye inanıyorsanız onun içinde yazanları bilinçsizce uygularsınız.
o yüzden kimsenin haddine değil bazı şeyler. adam olun akıllı olun lan!
herhangi bir dindar kismeyle kıyaslanmaycak düzeyde sağlam olan değerdir. istisnalar dışında.
ayrıca ateistlerde var olan ahlak herhangi bir dindara göre daha samimidir de... dindarlar ahlakın dinden geldiğini savunarak bir emir komuta ziinciri içerisinde hareket ederler... ateistler ise ahlakı olmak için bir tanrıya ya da dini bir sisteme ihtiyaç duymazlar... ahlaklı olmanın erdemini fark etmiştir. o yüzden dindarların ahlak anlayışı gerçekten benlikte hissedilemediği için, toplumda daha çok dindar kimseler sapkın içerisindedir.
bir ateist akli dengesi yerindeyse hırsızlık yapmaz, paylaşımcıdır, iyilik yapmayla kendini bulur. ortak bilincin farkındadır. yalan söylemez, kafa kesmez, kadın dövmez ya da tecavüz etmez. psikolojik sorunları yoksa sübyancı değildir. empati yapabilirler, vicdanlıdır, bir hata yaptığında kendini sorgulamak yerine bok attığı bir şeytan figürü yoktur. dolayısıyla hatasından ders alır. bu bağlamda da ateist ahlakı akıl kullanarak erişilmiş, üzerinde tartışılarak fark edilmiş değerler bütünüdür.
Bacim siz cok yanlis gelmissiniz. Ahlak ayri, kanun ayri seydir. Kanunu din koyar, kral koyar, halk koyar mahkeme de onu uygular. Ahlak mahkemede uygulanacak kural degildir. O insanlarin kabul ettigi, yazisiz, uyulmadan dunyanin yasanilacak bir yer olmadigini kabul ettigi yasanin da ustunde kurallardir.
Ornek verecek olursam: bir bebek dogdugunda elbette ki annesine muhtactir. Ama yazili kurallarda yani kanunlarda "annesi cocuguna bakmali, onu emzirmeli, paklamali" diye bir kanun yoktur, yapmamasi halinde cezai bir islem de yoktur. O cocuga annenin bakmasi evrensel ahlak bilincinden dolayidir, yani ustune dusen bir gorevdir. Bir cocuga annesinin bakmasi gerektigi tum toplumlarca "yasalarustu" kabul edilmis etik bir degerdir.
Ayrica kadinlara tecavuz etmeye yeltenip sonra hunharca oldurup yakan kisilerin de idam edilmesi taraftariyim. insan degil onlar. insanca yasayamiyorlarsa da gebersin gitsinler. Hirsizin elinin kesildigi donemlerdeki hirsizlik olaylari da 1000 de 1 goruluyordu. Hirsizin elini kestiren de mahkemelerde kadilarca yani gunumuz hakimi ya da yargici tarafindan uygulanan seriat yani din bazli kanunlardi, ahlak degil.
immanuel kant'ın toplumsal dayanışmayı mümkün kılabilecek evrensel bir ahlak anlayışının varlığından bahseder bunu da 'ödev' bilinciyle temellendirir. Ateist ahlak; Ödev bilinci üzerine kuruludur, akşam yastığa başını koyduğunda vicdanın rahat ise ahlaklısındır. islam'daki ahlak ve adalet anlayışı gibi grift değildir fakat immanuel kant ile erzurumlu ibrahim hakkı arasındaki ahlak anlayışında epistomolojik farklar olsa da özünde 'iyi insan' olmak en büyük erdemdir.
Hırsızlık yaptı diye kol kestiren kitaptan öğrenilen ahlaktan daha yücedir.Gerçi kişiseldir ahlak ama evrenselleşen ahlak kuralları dinlerden gelmez.Toplumu gözlemlemeden her söylenene atlamayın.Kimse dinlere inanmıyor diye tutup birini öldürmez.Ha cihat denilen bir anlayış bulunan dine mensup insanların diğer insanlara ahlak veya insanlık öğretmeye çalışması da ironiktir.Bastıramadığınız insanlara "şeytan" damgası yakıştırmak da üç,dört tane kadın alma hakkına sahip paragöz Araplık zihniyetine yakışır.
ateizm ahlaki diye bir sey yoktur. Evrensel etik kurallar vardir. Bir ateist hak dinleri ve dolayisiyla dinlerin bildirdigi ahlak kavramlarini inkar da etse evrensellesmis ahlak degerlerinden kurtulamaz. Ki bu evrensellesen ahlak kurallari da taa ilk zamanlardan bu zamana kadar gelen dinlerin ortak bildirdigi ikelerden gelir. Bence geberin gitsin amk dinlerden kacacam diye bosa kurek sallamayin.
korkuya degil erdeme, insanlik onuruna dayanan ahlaktir. o got korkusu olmasa kim bilir ne boklar yer ateistlere soven insanlar. siz ki cok inanclisiniz ama bir insan hakkindaki hukmu, dusuncelerini siniflandirarak verebiliyorsunuz. bir de o din ahlakiniz olmasa ne hallere duseceksiniz kim bilir. ahlaksizliga dayaliymis da, yokmus da. ikiyuzluler sizi. bir de 404 not found diye eglenen gerizekalilar var, bunlara hala gulen, bunlari komik bulan var mi acaba? 3 kurusluk beyninizle insanlarin ahlakini sorgulayin anca.
din ahlak kaynaklıdır. ancak ahlaka ulaşmak için dine gerek yoktur. tek eşlilikle çok eşlilikle dinin bir ilgisi de yoktur sevmek kıskanmak falan dinle mi ilgili lan.adam seviyor kıskanıyor ama hadi gel swinger oh oh ponpiş şanımız yürüsün mü desin. bunu dememk din mi yani... kültürle ahlakla, dini karıştırmamak gerek.
çok daha idealist ve karakterlidirler. sonuçta toplumun direttiğini değil kendi kararlarına göre bir inanç sürdürüyorlardır. gerçek hayatta da kendilerini suçlayan inançlıların onda biri kadar içten pazarlıklı değillerdir. soruyorum size kaç tane bu itham ettiğiniz gibi ateistle tanıştınız?
ateizmin "ahlaklı olmak" gibi bir maddesi, ilkesi, amacı, dürtüsü, yaptırımı yoktur. ateizmin bir insanın ahlak alemiyle işi olmaz. bir insan sırf allah'a inanmıyor diye fazladan çalma çırpma, hak gasp etme, vs. işlerine bulaşmayacağı gibi fazladan bir tutarlılık, hayırseverlik faaliyetlerine de kalkışmaz. çünkü "ahlak" denen hadise; yani kimin kime nasıl davranması gerektiğinin kuralları, ateizmin konusu değildir.
ancak bir dine inanıyorsan yaşadığın bu insanlık aleminde kimlerin kuyruğuna basıyor olduğunu, kimleri insandan bile saymadığını göremeyecek kadar körleşmiş olabilirsin.
Ne kadar iyi kalpli olursa olsun, ucu kendine dokunan, çıkarlarına veya isteklerine uymayan durumlarda mukafat veya cezaya inanmayanlar herşeyi yapabilme potansiyeline sahiptir. Bu da iddia ettikleri 'insan ödül veya ceza ile terbiye edilemez biz hayvan mıyız yeaa!?' tezine aykırıdır.
iyilik ve kötülüğün değerlendirilmediği, sonuç olarak iyiliğe eyvallah da, ilahi kudretle cezalandırılmayacağını bilen vicdansızın beşeri adaletten kaçarak kurtulduğunu düşünecek olması ona açık kapı bırakacak ve tövbe yada günah çıkarımi olmayacağından dönüş olmayacaktır.
Pastafaryan ahlakı ile birebir örtüşen ahlaktır. Ikiside herşeyi akla dayandırmaya çalışır maddeleştirmeye çalışır en ufak bir karşı çıkmayı kabul etmezler aralarında ki fark ise pastafaryanizmde uçan spagetti canavarının tanrı kabul edilmesidir. Ateizmde tanrının olmamasıdır.
(bkz: pastafaryanizm)
(bkz: ateizm)
