Çaresizlik değil,hiçbir şeyden medet ummayacak kadar güçlü olmaktır.evrendeki bu olağanüstü kontrol mekanizmasını reddetmek güçtür zira insanın yaradılışında her daim bir şeylere inanma ve ait hissetme güdüleri yatar.
sen, nasılsa öbür dünyada belasını bulur, ben susayım da mükafat için çalışayım diyerekten hiç sesini çıkartma, sus, düşünme, icat etme, ağzına çalınan bir parmak bala şükür de; de ki o tüccarlar rahat yaşasın...
Haklı başlıktır.
Dine inanmak çaresizlik değildir ha biz inanırız sen inanmazsın ölünce biz haklı olduğumuzda keşke inansaydık dersiniz, siz haklı çıkarsanız ki bu olmayacak o zaman bizim için yine problem yok.
Lütfen kim daha çaresiz tartışmayalım.
Eğer bir amaç varsa o da gerçeğini anlayabilmek için demosunu yaşadığın bir dünyayı olabildiğince efektif kullanabilmektir.
Ibadet tabiki şarttır ama bu sabah akşam ibadet edip ölümü beklemek değildir. Olmayacaktır da.
Kim olayı hangi tarafından anlar bilemem ya sen bir beden değil bir ruhsun aynı zamanda.
insandaki esas ' inanmaktır '. Bu bir hayvan da olabilir, bir ilah da. insan güdüsel anlamda inanmak ister, birşeylere bağlı kalmak ister ve ateistlik hiçbir şeye inanmamaya inanmaktır ve çaresizlik olup olmadığı görecelidir. Bir kere çare nedir ?
