Gözüyle gördüğü Hiçbir şeyin sona ermediği şu alemde kendisinin de sona ermeyeceğini az çok akıl edebilenler ancak ve ancak gerçekten Allah'a ve ahiret gününe inanarak yaşayanlardır.
Çok açık. bırakıp gideceğin bu beden bir son olmayacak. Alem sende sen alemde yaşıyorsun.
Bunu reddeden, yok olacağını düşünen beyin üretkenliği bir süre sonra bir kenara bırakır.
Bu yüzden ateistlik çaresiz insan fabrikasıdır. Inananlar mutludur.
sen, nasılsa öbür dünyada belasını bulur, ben susayım da mükafat için çalışayım diyerekten hiç sesini çıkartma, sus, düşünme, icat etme, ağzına çalınan bir parmak bala şükür de; de ki o tüccarlar rahat yaşasın...
Eğer bir amaç varsa o da gerçeğini anlayabilmek için demosunu yaşadığın bir dünyayı olabildiğince efektif kullanabilmektir.
Ibadet tabiki şarttır ama bu sabah akşam ibadet edip ölümü beklemek değildir. Olmayacaktır da.
Kim olayı hangi tarafından anlar bilemem ya sen bir beden değil bir ruhsun aynı zamanda.
Çaresizlik değil,hiçbir şeyden medet ummayacak kadar güçlü olmaktır.evrendeki bu olağanüstü kontrol mekanizmasını reddetmek güçtür zira insanın yaradılışında her daim bir şeylere inanma ve ait hissetme güdüleri yatar.
Haklı başlıktır.
Dine inanmak çaresizlik değildir ha biz inanırız sen inanmazsın ölünce biz haklı olduğumuzda keşke inansaydık dersiniz, siz haklı çıkarsanız ki bu olmayacak o zaman bizim için yine problem yok.
Lütfen kim daha çaresiz tartışmayalım.
o kadar çaresiziz ki, hani bize sonsuz bir hayat verecek hatta uslu bir çocuk olursak hurileri bile gösterecek bir tanrı var ve biz çaresizlikten dolayı bunlara ihtiyaç duymuyoruz.
o kadar çaresiziz ki mesela, başımıza bir şey geldiğinde, yarappim ne olur yardım et demiyoruz.
bizim teselli olmaya ihtiyacımız yok, dinlerin bize vereceği sahte mutluluklara da ihtiyacımız yok.
huriler de tanrının olsun.
evren bir bilinmezlik ve bir köşede bunca cevapsız soru varken kendimizi tatmin edemeyiz.
beni tanrı tatmin etmiyor, cevap da olmuyor. eğer tanrı beni yaratmışsa onun bana ihtiyacı vardır,, sonuçta ihtiyacı yoksa neden yaratsın?
ayrıca kimsenin kişisel fantezilerini doyurması dışarıda olan gerçeği değiştirmiyor.
insandaki esas ' inanmaktır '. Bu bir hayvan da olabilir, bir ilah da. insan güdüsel anlamda inanmak ister, birşeylere bağlı kalmak ister ve ateistlik hiçbir şeye inanmamaya inanmaktır ve çaresizlik olup olmadığı görecelidir. Bir kere çare nedir ?
