"why should i fear death? if i am, death is not. if death is, i am not. why should i fear that which can only exist when i do not?"
- epicurus
anlamı;
"Ölümden niye korkayım ki? ben varsam, ölüm yok. ölüm varsa, ben yokum. neden sadece ben olmadığımda var olabilen bir şeyden korkayım?" **
var olmamaktan korkmaktır sadece. ama bu bilinmeyenden korkmaktır ölümün kendisinden değil sonrasından korkmaktır yani. o an geldiğinde bunun zaten bir anlamının olmayacağı kavrandığı için bu korku ateisti rahatlama arayışına itmez. sadece öleceği gerçeği, bir anda biteceği gerçeği her an içinde yaşar, hayatının kıymetini bilmesini kendini zincirlemeden, kısıtlamadan yaşamasını sağlar. çünkü bu şu anda yaşadığı yaşam sahip olduğu tek şanstır. onu bekleyen berrak nehirler veya tekrardan doğan güneş yoktur. sadece sonsuzluk ve bilinmeyen vardır. bu nedenle bu duyguyu sadece bir ateist gerçekten anlayabilir, gerçekten hissedebilir... kimilerinin derin boşluk dediği ve kendini bırakmak istemediği bu sonsuzluk sadece bir ateistin içinde var olabilir. bu tırsmak değil sadece kabullenmektir.
varoluşçu bağlamda normaldir. inanan inanmayan herkes ölümden tırsar, bazıları yüzleşir ve farkında olup düzeyi büyük sıkıntı yaratmayan bir korku yaşar. bazıları da içsel bir takım baskılara maruz kalp korkusunu büyütür de büyütür.
ateist: lan biz ölünce nolcaz
insankişisi: abi toprağa karışcaz.
ateist: lan öldükten sonra hayat yok mu lan.
insankişisi: abi o allaha inanların savunduğu bişey
ateist: lan biz de mi inansak diyorum.
insankişisi: imana gel şöyle.
40 yaşlarını aşmış olan atesitlerin hayat evrelerinde yavaş yavaş görülmeye başlanan durum. Ateistlerin hayat evreleri şöyledir;
20'li yaşlarda : Tanrı diye birşey yok sizin beyniniz yıkanıyor.
30'lu yaşlarda : Ben inanmıyorum kardeşim sen inanırsan inan
40'lı yaşlarda : Bir yaratıcı olabilir ama olmayabilirde
50'li yaşlarda : Ben aslında inanıyordum da din Tanrı ile kul arasında olduğundan dışarıya vurmuyordum.
60'lı yaşlarda : Evladım öğle ezanı okundu mu?
70'li yaşlarda : inşallah seneye hacca gidicem
ve son anlarında : Allah'ım geçmiş günahlarımdan dolayı beni affet eşşedüennelailahe...
Varlığı veya yokluğu konusunda şüphe içersinde olan kimselerin, ihtimalleri, cezaları ve ödülleri göz önüne aldığında, karşılaştığı durumdur. Zaman; sadece bu dünyada var olan bir kavramdır. Tövbenin geçi, erkeni olmaz. Şüphesiz onun kudreti öfkesi büyüktür, fakat O merhameti en yüce olandır.!
