ataist: hocam biz önümüzdeki kurban üç aile birleşip günaha girmek istiyoruz!
hoca: lan hani koyuna giriyodunuz ?
ataist: ateist olduk biz..
hoca: üç aile niye birleşiyosunuz ki ?
ateist: korkuyoruz Allahtan..
bir bakış açısı: ateist için ölüm sondur korkması gerekir.
başka bir bakış açısı: müslüman için geçici de olsa (misal bikaç milyon yıl) kabir azabı ya da cehennem ihtimali gayet korkutucudur.
bir diğer bakış açısı: hayat sancılı bi şeydir ölüm de ağrı kesici.
bunlar türetildikçe türetiebilir. korku hali bir duygu durumudur. kimin niçin korkup korkmadığını bilemeyeceğimiz gibi, kimseyi korkularından ötürü kınayamayız da...
ayrıca ateizm de bir inanç biçimidir ve "ulan ya varsa" filan gibi bir cümle bağlam dışıdır. siz hiç bir müslümanın "lan ya hristiyanlar haklıysa" diyebileceğini düşünür müsünüz?
ölüme dair tanrı'nın uygulayacağı iddia edilen yaptırım ve acı çektirme ihtimallerine, sonrasındaki sonsuz olduğuna inanılan evren ve topluluklara inanmayışlarından ötürü yaşamlarını yalnızca 'var oldum, yok olacağım' eşiğinde sürdüren anlayış biçiminin sergilenişidir.
dünyanın en büyük yalanlarından biridir. ondan zincirlikuyudaki "her canlı bir gün ölümü tadacaktır" yazısını kaldırmaya çalıştılar demekki. insan hayvan gibi değildirki bidefa. bütün sevdiklerin gözünün önünde ölüp giderken bir daha onlara kavuşamayacağını düşünmek bile insanın ödünü bokuna karıştırır.
yalandır efenim yalan.
psikiyatride akla uygunlaştırma olarak adlandırılan eylem.
korkuyorlar hemde çok ama inkar ederek üstesinden gelmeye çalışıyorlar yada unutarak. müslümanlar korkarken bizim korkmamamız takdire şayan diye afilli laflar ise püsküllü bir çarpıtmadır. insan bilmediğinden korkar. yeni hocanın odasına girerken bile korkuyor endişe ediyo insan huyu suyu nasıldır diye ulan dünyan değişiyor tabi korkacan. hem de müslümansan ahireti de biliyosan hayli hayli korkacan ki ona göre tedbir alacan. ama ilim sahibi olmadan fikir sahibi olan bazı müsvetteler anlamazlar tabi. varlık sebebini araştırdı isen seni hiçbirşey tatmin etmedi ve *ateist olduysan saygı duyarım ama özentiysen ahmak derim.
gayet mantıklı bir davranıştı..
zaten olacak birşeyden neden korksunlar ki?? korkup da kısıtlı hayatlarını kendilerine zindan etmektense birgün biteceğini kesin bilerek en iyisini yaşamaya çalışmak ya da oluruna bırakmak daha iyidir netekim...
birçok kere defalarca belirtildi ama yine de bazı kişilerin iyicene anlayabilmesi için tekrardan bazı şeyleri belirtmek istiyorum. diyorlar ki ateistler aslında ölümden korkan insanlarmış falan filan ama bilmiyorlar ki ateistlerin de her insan gibi ölüm esnasında bilinçleri kapanıp evrenle olan maddesel bağın tamami ile kopmasını, ölümden sonraki o korkunç boşluğun bilinçsizlik sayesinde asla kavranamayacak olmasından dolayı ateistlerin ölümden asla korkmadıklarını. çünkü bu durumu anlayacak kadar zeki, kabullenecek kadar da cesurdurlar ateistler. ve yine bilmiyorlar ki tanrıyı yaratan insanın, tanrıyı yaratmasındaki asıl nedenin, insanın biliçaltında yatan ölüm sonrası bilinememezlik olduğunu. evet benim ahirete inanan kuzularım; tanrıdan korktuğunuz için ölümden korkmuyorsunuz, ölümden korktuğunuz için tanrıdan korkuyorsunuz.
ölümden korkmanın da korkmamanın da dini imanı milliyeti cinsi cartı curtu olmadığını anlayamayan insanların laf olsun diye yaptığı tartışmadır... herhangi bir şeyden korkmak ayıp değildir. korkmamak da maharet değildir... dindar ya da dinsiz olmanın da ayıp ya da maharet olmaması gibi...
yaşarken yaşıyorum ölümü neden düşüneyimki, öldüğüm zaman zaten düşünemeyeceğim için endişelenmeye gerek yok. hayatın tadını çıkarın...ölümü dşünmek saçma. yaşarken yaşıyorsunuz zaten ölü değilsiniz. ölüm ise bir anlık birşey ondan sonra düşünme yeteneğinizi kaybetip yokolduğunuz için endişelenmeye gerek yok...
bilmediği bir yola giren herkesin yaşadığı endişeyi taşır.
inançlı olan kavuşma der, ateist bedenin taprağa karışması börtü böceğe yem olma olarak görür.
biri ruhani diğeri cismani yönünü düşünür.
mevlananın sevgiliyle buluşma algısı hoştur. ölüme değil düğüne gider seven.
ateistte olsa insan insandır.
dindarlar da ölümden korkmaz, inandıkları için ölümden sonrasından korkarlar. ateistler ölümden korkmamakla yetinirken, dinini gerçekten yaşayanlar, ölüme kavuşma olarak bakarlar.
