Aslında bir ateist kuran okumaz okurmuş gibi yapar. kendine göre uygun gördüğü yerleri ordan alır değiştirir ve çok bilmişlik yapar gözünün önündeki gerçekleri göremeyen insandan ne beklersin ki *
hata bulacağım derken ya gözlerinden olacaklar ya da ateistliklerinden. sırf bu yüzden kendilerine öbür tarafta 'ahiret boyu başarı ödülü' verilip onore edilmesi gerekmektedir.
okumadan araştırmadan ateist olunamaz. akıla ve mantığa yatmayan ayetleri bilmeyen bir insan kolay kolay ateist olmaz. sadece kuran-ı kerim için geçerli değil ateist olan insan incil ve tevratıda araştırmıştır.
bir insan düşünün. Bu insan doğuyor. Anne babası müslüman. Büyürken islami kurallara göre büyütülüyor. Bir gün Açıyor din kitabını, okumaya başlıyor. Eğer bu insan büyürken dogmatik bir ortamda büyüyorsa hiç şüphe etmeden yazan her şeye (bilimsel, bilimsel olmayan) inanıyor. Eğer dogmatik olmayan bir ortamda yetişmişse hayat deneyimleriyle ya da bilimsel araştırmalarla çelişen kısımları görüyor. ilk önce çok umursamasa da bu çelişmeler çoğalınca artık çığrından çıkıyor. Kitap komple bitince ateist olmuş oluyor. Onun için ateistler daha çok okumuş oluyor.
