rahatsız bünyeler arkadaş! adama diyosun bak kardeşim sen zaten inanma meslesini deneylere bırakırsan hiçbir zaman inanamazsın. hoş herksin mantığına uygun, kafada soru işareti bırakmayan bir din istiyorsan biraz zor bulursun. zaten öyle bir şey olsa sınav denen bu sürecin bir anlamı kalmazdı. herkes inanırdı zaten.
bir diğer mesele, inanma bir yere kadar akıl-mantık işidir. ondan sonra kabuller vardır. fındık kadar beyninle sonsuzluğu elbetteki anlayamazsın. tanrı dediğin varlık, senin gibi kısıtlı değilki neyin mücadelesini veriyorsun. ha inanmamak serbest. aklına gelen her hinlikle beni rahatsız etmeye hakkın da yok bu arada. inanmıyorsan bu senin tercihin.
sorgulama meselesine gelince, elbetteki sorgulama muhim bir mesele. elzemdir. ancak bu bile takıntı haline gelirse zararlı olur. sadece kendine değil karşındaki insanlara da zarar verirsin. kafa sikmeye gerek yok!
sözlükte salaklıkta ısrar eden kimseler için gelen edit: şimdi salak kardeşlerim. sorgulamanın kötü olduğunu kim iddia etmiş! entryi götünüzle değil de göznüzle okursanız ne denmek istendiğini anlarsınız. salaklar için tekrar ediyorum; senin kafana takılan imanla ilgili şüpheleri beni zor durumda bırakmak için kullanırsan bu bana da sana da zarar verir. karşındaki insanın sıkılacığını hesap et. o saçma sorularını öğrenmek için değil de benim eksiğimi bulmak için sorduğunu biliyorum. bundan sebep samimi ol. kafa sikme!
sorgulayan insanın ne denli değerli olduğunu bilmeyen bünyenin düşüncesidir. sorgulamayan insan çerezdir, fasulyedir, askerdir, sistem körükçüsüdür, yüktür...
bundan 50 sene önce de sorgulama diyorlardı, osmanlı zamanında da sorgulama diyorlardı.
biz milletçe sorgulamadık sorgulayan sorguladı şimdi hayal bile edemeyeceğimiz teknolojileri buluşları gerçekleştirdiler.
bundan 50 sene sonra olabilecek şeyleri hayal dahi etmek çok zor.
fındık kadar beyninle şunu bunu anlayamazsın diyenlere sözüm amaç zaten imkansız gibi görünen şeyleri başarmak.
şimdi sana imkansız gelen gelecekte öyle gelmeyebilir.
hastalık değildir, düşünme yetisinden kaynaklanır.
ayrıca "beni rahatsız etmeye hakkın yok" derken diğer yandan ateistlere laf sokmaya çalışanların açtığı başlıktır.
ateistlerin zekalarını kullanabildiğini gösterir. hiç sorgulamadan yargılamadan inanma saçmalığının farkına varmış bünyenin yaptığı harekettir. aklın var sonuçta. müslüman bi ortamda doğmak senin seçmiş olduğun bi durum değil. müslüman ortamda doğdun körü körüne inanıyorsun. hristiyan ortamdada doğabilirdin o zamanda ona inancaktın.
her inanç kör inançtır..
ha sorgularsın, araştırırsın aklına yatan bi durum varsa zaten inanırsın. ayrıca insanların düşüncesi seni hiçmi hiç bağlamaz : boş işler müdürü gibi kendi çapında olay yaratmanın salaklığını belli etmekten başka bi yararı yok...
anayla babayla ne alakası var bir türlü çözemediğimdir.
bunu üreten beyin nasıl bir beyindir cidden sorgulamak istiyorum.
bilimin cevap veremediği sorulara cevap aramak bilinmeyenleri keşfetmek yeni şeyler üretmek.
dinin cevap vermediği veya yanlış cevap verdiği konulara gerçek cevaplar aramak, evet bunu yapan ateist kendini geliştirmek için sorgular.
ananı babanı kanıtlayınca ne tarafını geliştiriyorsun a benim akıllı kuzum.
(bkz: sözlükteki zeka seviyesi)
Sorgulamak insanın doğasında olan bir ihtiyaçtır. Bazı insanlar kendilerini sorgulamamaya zorlayıp bu doğal yetilerini köreltmeye çalışırlar. insan inansın veya inanmasın sorgulamalıdır. insan kendince doğru bilgiye sorgulayarak, düşünerek, değerlendirerek ulaşır.
sorgulamak,insan olduğumuzun bir göstergesidir.nesi garip anlamadım!keşke muhafazakarlar da yeterince sorgulasa da,hepirlikte barış dolu bir dünyada,kin dolu gözlerle değil gülen gözlerle birbirimize baksak.
Ateist olmalarının sebebidir. Ayrıca ''bir dinin doğru olduğunu kabul etmek için, yüzde yüz doğru olduğuna inanmak lazım. Ancak aklım bu dini kabul etmiyor'' da diyebilirler. Sorgulamayan insan yaşamayan insandır diye bir söz vardı sanki?
(bkz: müslümanların sorgulamama hastalığı)
gülümsetmiş başlıktır. modern dünyada şüpheciliğin, sorgulamacılığın eleştirilecek ne tarafı olabilir? kaldı ki son üç-dört yüzyılın bütün gelişmelerinin arkasındakiler, şüphecilik, aydınlanmacılık, bilimsel düşünce, diyalektik akıl, tümevarım ve tümdengelim gibi metodlar olmasına ne demeli? esas islâmın ve diğer bütün dinlerin "sorgulama, aklına bile getirme, seni böyle düşündürten şeytandır" gibi emirleriyle oluşturulmuş, ketlenmiş beyinler değil mi esas hastalıklı olan? sızan azıcık bir şüphe tohumunun bile on binlerce tövbe-istiğfar'la karşılanıp, büyük vicdan azaplarına gark ettiği kişiler değil mi esas problemli olan?
halbuki sorgulamayı bırakıp ebelerinin anlattıklarına aynen inanmalıdırlar, değil mi? cehalet gibi bir mutluluk kaynağı varken, niye yaparlar bunu anlamak zor.
