kendi çapında davranmayı ilke edinen ateistlerin, içlerindeki kötü içgüdünün bir anlık dürtüsünden dolayı giriştiği ayar verme saldırısının, kendilerinin bir taraflarına kaçması durumu.
inancı olan birey, hiçbir zaman böylelerine fırsat vermeyecektir.
(bkz: kendimden biliyorum)
(bkz: ne mütevaziyim ama)
ateistlerin samimi müslümanlarla bir alıp vereceğinin olmaması sonucu olan olaydır. bilinçli bir ateist durup dururken hiç bi müslümana ayar vermeye çalışmaz. eğer müslüman samimiyse o da kimseye ayar verme çabasında olmamalıdır.
Ataist: Sen neden namaz kılıyorsun?
Müslüman kardeş: iman etmek için. Sen bile 1 hafta namaz kılsan birdaha bırakamazsın.
Ataist: Hoca sende bir gün bıraksan birdaha başlayamazsın :D
ateist, samimi müslümanların felsefelerine cevap veya ayar vermez: dinlerdeki gerçeğe aykırılıkları, tutarsızlıkları gördüğü için, müslümanların iddialarına karşı çıkar.
ateistin de işi gücü yok müslümanla hıristiyanla uğraşıyo dedirten önerme. kaldı ki ateistlerde mücahitlik gibi bir kurum, cihat gibi bir kavram yoktur. bütün dünyanın ateist olmasını da istemedikleri için ancak kendilerine sataşıldığında, imana getirilmeye çalışıldıklarında ayar mekanizmalarını çalıştırırlar. genellikle dogmaları olan insanlar tarafından bu ayarlar "töbe, ama kuran da böyle diyo" şeklinde cevaplanır. Ateist insan bu noktadan sonra genellikle "yuh lan bana inanmadığım bir şeyden önerme getiriyo herif, hani bilim hani mantık hani felsefe" şeklinde bug verebilir. sonra kimileri* de bunu ahah bana ayar veremedi allah'ın izniyle diye kavrar ve koşar sözlüğe başlık açar. allah'ın da işi gücü yok zaten *müslümanlara ayar verilmemesi için ayar kalkanı oluşturuyo. zorla konuşturuyonuz lan.
kendisini samimi müslüman addederek ilahlık ilan eden çakma müslümanlar'ın kendi egolarını devşirmek için ortaya attıkları önermeye benzeyen ama ne olduğu muallak ego kumpanyası..
not: ateist değilim, kimin samimi müslüman olduğunun kararı da iki üç gevreğin ellerinde değil. *
(bkz: dogma)
görülemeyen,varlığı 5 düyuyla hissedilmeyen,soyut varlıkların oluşturduğu başka bir dünyaya ; ruhunun sonsuza kadar var olacağına inancı olan ve bu fikri yaymayı başlıca görev belirlemiş birisinin ;
bunların gerçek olmadığına emin,sonsuzluğun karanlıktan ibaret olduğunu bilen yani suni yönergelerle işi olmayan birine kerşı geliştirdiği baskınlıktır.
dini inanışı olan birinin sonsuzluk,cennet,işte portakal suyundan şelaleler falan gibi bir tezi vardır,
ama ateistin bir tezi yoktur tasarladığı sonsuzluk kara kuru bir sonrasızlıktan ibarettir.ateisti ateist yapan esas özellik bu tezlerinin olmayışıyla koftidende olsa bir teze karşı çıkıyor oluşlarıdır bu boşa kürek çekme enayiliğinden başka birşey değildir.
birde bilinmezciler vardır ne karşıttır ne yandaş ne soyutçudur ne somutçu rakısını içer ,sırtı pek ,ayağı sömüne karşısında ,kafası rahat ayarı almak isteyenler için bir hayrattırlar. sonrasızlığı kabullenmenin çetin yolunu geçip ateistlere ve dindarlara tur bindirmişlerdir onlar gerçi ateistler ve inançlılar bilinmezcileri arkalarında gördüklerinde öndeyiz zannederler ama olsun bilinmezci bindirdiği turla kafasında rahattır..
nasılsa hepimiz 1000 yıl 100 000 yıl hatta 1000000 yıl önce neredeysek öldükten sonrada aynı yerde olacağız.gerilmeye,germeye,ayar vermeye ne gerek var.
ateistlerin, inançlarında samimi olduğuna inanılan kişilere ayar verme gereği hissetmemesidir. yoksa bu davranışın arkasında ilahi adalet, ilahi güç aramak gibi saçma düşüncelerin konuyla ilgisi yoktur. samimi müslüman, allah'a, kendisini korusun diye inanmaz zaten; ama günümüzde her şeyde çıkar arandığı gibi, inançta da çıkar aranıyor. ibadetlerin göz göre göre göze sokulmasının altında da beklentiler var galiba. hem maddî(iş, ihale), hem de manevî beklentiler(cennet, huri)...
aklıma gelmişken:
...
ne varlığa sevinirim
ne yokluğa yerinirim
aşkın ile avunurum bana seni gerek seni
cennet cennet dedikleri
birkaç köşkle birkaç huri
isteyene ver anları bana seni gerek seni *
