***kafaları kafama benziyor elleri ayakları var benim de var su istiyorum su veriyorlar... soruyorum kim olduklarını insanız diyorlar.
senin benim hepimizin var korkuları. genelleme yapılmasından korkarım mesela...
ateist demek korkusuz savaşçı demek değil bildiiğim kadarıyla. her insanın korkuları vardır. fakat her türlü sanal-gerçek ortamda kendilerini taciz eden nurcu/dinci organizmalardan ancak tiksiniyor olsalar gerek.
sabah uyandığı zaman kakasının henüz gelmemiş olmasından deli gibi korkarlar. zira evden çıktıktan sonra aniden bastıran bir kakadan daha korku verici az şey varmış şu dünyada. 'nerede yapacağım, nasıl yapacağım?', 'şimdi eve dönsem geç kalırım kesin. lan ya alaturkaya yaparken pantolona bulaştırırsam?!' gibi bunaltılara gark edermiş bu durum.
ateist bi arkadaş var o anlattı. inanmıyor pezevenk ama iyi çocuk. valla.
Kendilerinden başka korkuları yoktur. Kendileri en büyük vicdanları olduğu için insanları gerçekten incitmekten korkarlar, düşünmekten korktuklarını iddia etmek biraz mantıksızdır , zira hiçbirşeyi Allah'ın emri olarak algılamadıkları için düşünmek zorundadırlar. Düşünmekse en azından kendileri için doğru olan şeyi yapmalarına neden olacağından kendi doğrularını bulurlar.
empatinin empatisini yapsam da tahmin yürütemeyeceğim konudur. önce ateist olmak lazım dedirtti bana başlığın kendileri... nasıl tanrı'ya inanmayan biri dinler hakkında ya da dinin gerekleri konusunda atıp tutmaması gerektiğinin bilincindeyse, aynı bilinçten şahsımda da azıcık bulunması gerektiğini düşünmekteyim.
s.ki tas.ağı ile ortada kalmaktan korkarlar.
her zorlarına giden borularına gittiği için herkesin borusundan korkarlar.
bir de ortaçağ avrupasında kalanları vardır ki katledecekler beni öldürecekler diye korkar.
maşallah dindarı, ılımlısı, nurcusu vs. topu birden psikolog olmuş ateistlerin bilinç altlarına inerek onların "korkularını" ele alıp ahakam kesmişler. bu arkadaşları tebrik ediyor ve ayakta alkışlıyorum, zira kendileri klavye başında 10 Sigmund Freud gücünde olup derin bilinçaltı tahminleri ile beni benden almışlardır. bravo kutluyorum herbirinizi. ateistlerin korkuları hususuna gelince: "bilmiyorum kardeşim! ateistler neden korkar, neden korkmaz ya da manevi bir boşluğun verdiği endişileri var mıdır? hiç bilmiyorum, zira ateist değilim! ateist olmadığım için de ateistler adına bir yorum yapamayacağım! zaten umurumda da değil! daha sağlıklı sonuçlara ulaşmak için: siz en iyisi bir ateist bulun ve alıp karşınıza bu "bilimsel anketinizi" yapın. bakalım nelerden korkuyorlarmış bu zatı muhteremler? hoş gerçi ne işe yarayacaksa bu! inanan bir insanın ateist'in korkuları ile ne işi olur hem? korkuyorsa kendine, bana mı düştü tasası aq.
teist'lerin kendi korkularını örtmek için ateistlerde varolmasını diledikleri korkulardır. bir ateist eğer sonradan ateist olmuşsa bir teist'in korkularını , sevinçlerini , hayata bakışını anlayabilir ve doğal olarak teistin ruh dünyasıyla ilgili yargılara varabilir. peki teist hiç ateizmi yaşamadığı halde nasıl ateistlerin duygularıyla ilgili yargılara varabiliyor ????
böyle bir korku yoktur zira ateist inanca göre sonrasızlık,doğmadan önce hissettiğimiz yokluk hissiyatına dönüşü yani umurumuzda olmayan bir sonsuzluğu beraberinde getirir.
hayati anlamda bizi yaratan yüce bir varlık olsa dahi bize sonrasızlığı garantilemesini gerektiren insan doğasında ki oluş nedir?
insan kendine sonsuzluğu hatta dahada ileri giderek sonsuz mutluluğu nasıl reva görebilir?
bu soruların insan ahlaki düzeninin ve yokluğu fiziksel bir kabullenmeyiş çerçevelerinin dışında bir cevabı yoktur.
dinlere olan tarihi gereksinim ve eskiden var olup şu anda bizim inandığımız gibi inanılıp yok olan dinlerin sayısının çokluğu düşünüldüğünde insan doğasına ters, bu var olmayan korkulara olan farkındalık daha da yücelir.
ancak bu korkuların var olmayışının bile inancımızı sınayan bir test olduğunu söyleyerek bu işin üstesinden gelmeye cabalayan münafıklar olabilir.
ama eğer ki tanrının varlığına inanmamaya teşvik edilmek bir test ise her dindar cennetin kapısından girebilmek için bu testin üstesinden gelmelidir.
aksi taktirde tanrı kendini ikircikte bırakmış olur bu da onun mükemmelliğine terstir.
