s.ki tas.ağı ile ortada kalmaktan korkarlar.
her zorlarına giden borularına gittiği için herkesin borusundan korkarlar.
bir de ortaçağ avrupasında kalanları vardır ki katledecekler beni öldürecekler diye korkar.
empatinin empatisini yapsam da tahmin yürütemeyeceğim konudur. önce ateist olmak lazım dedirtti bana başlığın kendileri... nasıl tanrı'ya inanmayan biri dinler hakkında ya da dinin gerekleri konusunda atıp tutmaması gerektiğinin bilincindeyse, aynı bilinçten şahsımda da azıcık bulunması gerektiğini düşünmekteyim.
Kendilerinden başka korkuları yoktur. Kendileri en büyük vicdanları olduğu için insanları gerçekten incitmekten korkarlar, düşünmekten korktuklarını iddia etmek biraz mantıksızdır , zira hiçbirşeyi Allah'ın emri olarak algılamadıkları için düşünmek zorundadırlar. Düşünmekse en azından kendileri için doğru olan şeyi yapmalarına neden olacağından kendi doğrularını bulurlar.
sabah uyandığı zaman kakasının henüz gelmemiş olmasından deli gibi korkarlar. zira evden çıktıktan sonra aniden bastıran bir kakadan daha korku verici az şey varmış şu dünyada. 'nerede yapacağım, nasıl yapacağım?', 'şimdi eve dönsem geç kalırım kesin. lan ya alaturkaya yaparken pantolona bulaştırırsam?!' gibi bunaltılara gark edermiş bu durum.
ateist bi arkadaş var o anlattı. inanmıyor pezevenk ama iyi çocuk. valla.
ateist demek korkusuz savaşçı demek değil bildiiğim kadarıyla. her insanın korkuları vardır. fakat her türlü sanal-gerçek ortamda kendilerini taciz eden nurcu/dinci organizmalardan ancak tiksiniyor olsalar gerek.
***kafaları kafama benziyor elleri ayakları var benim de var su istiyorum su veriyorlar... soruyorum kim olduklarını insanız diyorlar.
senin benim hepimizin var korkuları. genelleme yapılmasından korkarım mesela...
hadi bi korkalım bakalım, diye düşündüklerini sanmıyorum. bu güdük lafa ancak gülerler. işsizlik, terkedilmek, sınav vb. gibi korkular barındıklarını biliyorum. lan oğlum, karşımızdakiler insan. her normal insanın korktukları şeyler korkutuyordur. çok güldüm okudum da yazılanları. komiksiniz lan.
tanrıtanımaz, iblis tridenti ile kazanda pişirilecek sefil primatların korkularıdır.
nasıl?... güzel değil mi?...
hatta durun, ateistleri toplayacaksın bir çukura topunu yakacaksın, allah adına.
çünkü onlar her şeyden korkar, onlar insan değildir, görüldükleri yerde katli vaciptir. vurun, öldürün, kesmedi başlık açın, entry girin, kim karışır. foruma çevirin ortamı.
siz inanıyorsunuz, onlar inanmıyor. bu kadar basit....değğiiiiil! siz yücesiniz çünkü, hiç bir şeyden korkmazsınız, elinize bir kılıç alıp alemi fethedecek cesaretiniz var. ateistler ise en hafif tabirle it sürüsüdür, allah'a yüz çevirmişlerdir, allah ki alemleri yaratandır, kim oluyor bu donsuzlar. klavye tıkırtıları ile cihat çağrısı yapma zamanıdır, korkaklaaaaar, savulun islam'ın kılıcı geliyor.
aynaya bakın bir. bu siz misiniz gerçekten? eğer yanıtınız evetse işte bundandır korkum, diğer korkularım çook güdük kalır bunun yanında.
Evet elbette ateistlerinde korkuları vardır,ama heralde bu korkular kümesi içerisine kıyıdan köşeden giremeyecek tek korku tanrı korkusudur. Hayır o değilde bu inançlı kişiler neden ateistlerin dünya görüşlerine dair sığ bir terminoloji inşaa etme istencindedirler, bunu anlamlandırmaya çalışmak ve bu anlamlandırmayı bir sistematiğe oturttuktan sonra ateistin karşılaştıkları ataistin ilk korkularını oluşturur,zira ateist görürkü günümüzdeki tanrı inancı tanrıya kulluk etmek bilinci üzerinden ilerlemektedir,ahlak denilen ve normalde tanrı ile insan arasındaki bir antlaşmadan ibaret olan sözleşme artık sadece tek taraflı bir hal almaktadır, artık yapılan her eylem tanrının tanrılık normlarına uygun mu değil miden hareketle sınanmaktadır,yani yapılan davranışın meşruluğunu sağlayan şey yapılan eylemin tanrısal inayet ile ilişkisinde aranmaktadır, bu anlamda insan sadece bir kuldur,yaptırım ve eleştiri gücü olmayan bir kul. Tanrıyı sanık sandalyesine oturtup onu sorgulamanın dışlandığı bir evren anlayışında en erdemli tavır varolan tüm erksel imgeleri reddetmektir,tanrıdan bu imgelerin en kıdemlisidir. Tanrının tarih içindeki serüvenini bir skalaya indirgeyecek olursak skalanın bir ucunda aqeş,su ve toprak normlarında bulunan bir tanrı anlayışı,skalanın en sonunda ise formdan ve maddeden bağımsızlaşmış bir tanrı anlayışını görürüz, tanrı düşüncesi sömürü düşüncesinin bir sonrasındaki safhjada ortaya çıkmış bir düşüncedir, egemen gücün elindeki bir güç, skalanın tarihsel serüveninde tanrının normları hep egemenler tarafından belirlenmiştir, tarih ateşi,suyu ve toprağı tarihin kirli çöplüğüne atmıştır,günümğüzdeki tanrı anlayışınında the end bölümü bundan farklı olmayacaktır, skala biraz daha uzayaca modernizasyona uğramış bir tanrısal akıl anlayışıyla daha karşı karşıya kalacağız, bunu belirleyecek güç egemenlerdir, egemenler isterlerse inanma ihliyacındaki insanı fasülyeye bile taptırabilirler, sorgusuz sualsiz taprırıverirler fasülyeye. Bu anlamda ateizm insana insan olarak bakabilmenin en net önerisidir ve kaldı ki fasülyeyede fasülye olarak bakabilmenin.
dünyaya gel, insan başlasın
tanrıyı bul,korku başlasın
ağalık beylik bir bir başlasın
bin yıl on bin yıl, bunca emek bunca yıl
korun bitirsin, süleyman başlasın
sen ki dünyayı cennete çevirdin
dünyaya hükmün başlasın.
yobazdan korkarlar. allah yoluna insan öldüren köpeklerden korkarlar. o köpekler geldiğinde başları diktir ama boku bokuna bir şerefsizin aşağılık zekası yüzünden ölmek koyar onlara ve korkarlar bundan.
benim tanıdığım en mükemmel ateist korkmaktan korkardı..
aptal insanlara laf anlatmak zorunda kalmaktan korkardı.. **
ama en çok da ölmekten korkardı ; çünkü eğer ölürse deli gibi sevdiği insanı geri bırakacağından ve artık o2na sarılamayacağından, yemek yediremeyeceğinden, cıbı cıbı yaptıramayacağında, o'na bebeğiymiş gibi bakamayacağından, kucağında uyuyamayacağından ve uyutamayacağından korkardı..
çünkü ateistte olsa bir insandı ve deli gibi aşıktı..
keşke herkes o'nun gibi olabilse de tek kusuru(!)* ateist olmak olsa..
hangi kitle duymak istiyorsa onlarin kulak zevkine gore sekillenebilecek korkular listesidir. mesela bir kesim yana yana sunlari duymak ister:
"ateistler aslinda allah'tan icten ice cok korkarlar, cunku iclerinde derin bir bosluk ve arkasinda ne oldugunu bilmedikleri kapali kapilar vardir; cehennemde yanma korkusu her an bedenlerini saran bir sehvet atesi gibidir, hatta sehveti'de gecmistir artik sevisemez hale gelmisler, kuruyup kalmislardir; kur'an'dan cok korkarlar, yemek yedikleri masaya kur'an koy, yemegi birakirlar bogazlarina bir sey kacar korkusuyla; golgelerinden korkarlar cunku kendilerini seytan ve cinlerin takip ettiginden suphelenirler; hic bir seyi bilmedikleri icin gunesten, yagmurdan bile korkarlar, cunku onlarin nasil boyle kusursuzca dolandigini, tekrarlandigini bilmezler; hayvanlardan da korkarlar, diger insanlardan da korkarlar; en basta inancsiz olduklari icin her an bir sapkinligin, belanin, kotu aliskanligin kurbani olabileceklerini, bunlardan kendilerini koruyacak melekler olmadigini, yani kendilerine yardim etmeyecegini bilirler, hergun titreyerek uyanir, titreyerek uykuya dalarlar, tabi ona uyku denirse. unutmadan soylemek gerekirse ateistler sicarken bile korkarlar. ancak en buyuk korkularinin basinda mu'minler'in iman gucu gelir, bu iman gucu karsisinda korkmanin otesinde adeta kraker gibi ufalanirlar..."
e, musluman da olsa insan evladidir, ara sira onlari da mutlu etmek gerek... dagilin simdi...
